(Ματθ. Α’ 1-25) (Εφεσ. Ια΄9-10,32-40)
Το μυστήριο των μυστηρίων
Λίγες μόλις ώρες πριν από τη μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης και ο κόσμος αναμένει ν’ αντλήσει από αυτή μηνύματα ελπίδας και ζωής. Τα αδιέξοδα που βιώνει τόσο εφιαλτικά στρέφουν την προσοχή στη Γέννηση του Θεανθρώπου ως το κατ’ εξοχήν γεγονός που τον ανεβάζει από τα έσχατα σημεία κατάπτωσης στα οποία έχει βρεθεί σήμερα. Χριστούγεννα.
Μοναδική ευκαιρία ν’ αναβαπτίσουμε την ύπαρξή μας στο μυστήριο του Θεού, μέσα από το οποίο αποκαλύπτεται και φωτίζεται το μυστήριο του ανθρώπου.
Το πλησίασμα στην εορτή των Χριστουγέννων προϋποθέτει αλλαγή στάσης, αλλαγή νού, ξερίζωμα του εγωισμού και κυρίως άνοιγμα της προοπτικής για νέα θέαση των πραγμάτων στην άπειρη προοπτική του Θεού.
Πρέπει ν’ αντιληφθούμε επιτέλους ότι αυτό που συντελέστηκε στη Βηθλεέμ δεν είναι μια ρομαντική ιστορία συμβολικού περιεχομένου για να τρέφει στην επιφάνεια των πραγμάτων απλώς την φαντασία μας, αλλά ένα πραγματικό γεγονός, το κατ’ εξοχήν γεγονός μέσα στην ιστορία του ανθρώπου.
Μέσα στο σπήλαιο της Βηθλεέμ αποκαλύπτεται το μεγάλο μυστήριο του Σαρκωμένου Θεού, ως το μυστήριο της αγάπης, της ελευθερίας, της ανακαίνισης. Αποκαλύπτεται ότι ο Θεός είναι μαζί μας. «Ιδού, η Παρθένος θα γεννήσει υιό και θα τον ονομάσουν Εμμανουήλ, που σημαίνει, ο Θεός είναι μαζί μας». (Ματθ. 1,23).
Καιρός σωτηρίας
Η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, η οποία, σύμφωνα με τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, αποτελεί «σεισμόν γης», βρίσκεται στο κέντρο της Θείας Οικονομίας. Είναι ο άξονας, η περιστροφή του οποίου επανασυνδέει την ύπαρξη του ανθρώπου με τον Θεό.
Γι’ αυτό και ο Μέγας Βασίλειος, αναφερόμενος στα Χριστούγεννα, θα διακηρύξει ότι πανηγυρίζονται σαν «τα σωτήρια του κόσμου, η γενέθλια ημέρα της ανθρωπότητας, η κοινή εορτή πάσης της κτίσεως».
Ο «επιδημήσας Λόγος του Θεού εκένωσεν εαυτόν, ίνα τω κενώματι αυτού πληρωθεί ο κόσμος». Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, «άνθρωπος εν πληγή», «εν δούλου μορφή» και είναι συνάμα τέλειος και αληθινός Θεός, για να καταστήσει τον άνθρωπο πλήρη και τέλειο υιό του Θεού και Θεό κατά χάρη.
Η πρόκληση
Η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, η μητρόπολη όλων των εορτών, κατά τον ιερό Χρυσόστομο, λειτουργεί και ως μια μεγάλη πρόκληση για τον άνθρωπο. Να επανασυνδέσει την ύπαρξή του με τον Θεό και όλη η ζωή του να διαποτίζεται από την αγάπη του.
Αυτό προϋποθέτει το ταπεινό φρόνημα και την «κένωση» του εαυτού μας. Βλέπουμε όμως ότι στις μέρες μας πολλοί αγωνίζονται για την αυτονομία και την ελευθερία έξω από την προοπτική της παρουσίας του Θεανθρώπου Χριστού.
Ο άνθρωπος όμως χωρίς τον Χριστό αρνείται ουσιαστικά τον ίδιο τον εαυτό του και ερημώνει την ύπαρξή του από την αυθεντική ανθρωπότητά του, αφήνει μετέωρο και ξεκάρφωτο τον εαυτό του και υποδουλώνεται στην αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο.
Αγαπητοί αδελφοί, σε λίγες μόνο ώρες που θα γιορτάσουμε το μεγάλο γεγονός της Γέννησης του Σωτήρα και Θεανθρώπου Χριστού ας απαγκιστρωθούμε από τον κλοιό της φιλαυτίας μας, ας ανακαλύψουμε μέσα στο σκοτάδι του εαυτού μας το πρόσωπο του συνανθρώπου μας και ας το ψηλαφήσουμε με συμπάθεια. Τότε μόνο μπορεί ν’ ανοίξει χώρος και στη δική μας ύπαρξη για να γεννηθεί και εκεί το βρέφος της Φάτνης.
Για να μπορούμε κι εμείς να ψάλλουμε: «Χριστός γεννάται δοξάσατε, Χριστόν εξ ουρανών απαντήσατε, Χριστός επί γης υψώθητε…».
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος – Εκκλησία Κύπρου
