Στιχηρόν τῶν Αἴνων τοῦ Ὄρθρου τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς Ἦχος γ’ Στιχ.
Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός, ἀτιμίαν δι’ ἡμᾶς ὑπέμεινε, τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή, ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα, αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα, τὸ στόμα τὴν ἐν ὄξει κερασθεῖσαν χολὴν τῇ γεύσει, τὰ ὦτα τὰς δυσσεβεῖς βλασφημίας. Ὁ νῶτος τὴν φραγγέλωσιν, καὶ ἡ χεὶρ τὸν κάλαμον, αἱ τοῦ ὅλου σώματος ἐκτάσεις ἐν τῷ σταυρῷ, τὰ ἄρθρα τοὺς ἥλους, καὶ ἡ πλευρὰ τὴν λόγχην. Ὁ παθὼν ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ παθῶν ἐλευθερώσας ἡμᾶς. Ὁ συγκαταβὰς ἡμῖν φιλανθρωπίᾳ, καὶ ἀνυψώσας ἡμᾶς, παντοδύναμε Σωτήρ, ἐλέησον ἡμᾶς.
Κάθε μέλος του Παναγίου Σώματός Σου , Χριστέ υπέμεινε ταπεινώσεις και εξευτελισμούς για χάρη μας. Η κεφαλή δέχθηκε τα αγκάθια, το πρόσωπο Σου τα φτυσίματα, τα σαγόνια Σου τα χαστούκια, το στόμα Σου γεύθηκε την χολή που ήταν ανακατεμένη με ξύδι, τα αυτιά Σου τις ασεβείς βλασφημίες.
Η πλάτη Σου τη φοβερή μαστίγωση και το χέρι Σου το ατιμωτικό καλάμι, όλο το σώμα το τέντωμα πάνω στο Σταυρό, οι αρθρώσεις τα καρφιά και η πλευρά Σου την λόγχη. Συ Κύριε που έπαθες για χάρη μας και που με το πάθος Σου μας ελευθέρωσες, Σύ που έγινες επιεικής σε ‘μας λόγω της φιλανθρωπίας σου και μας ανύψωσες, Παντοδύναμε Σωτήρα, ελέησέ μας.
***
Σταυρωθέντος σου Χριστέ, πᾶσα ἡ Κτίσις βλέπουσα ἔτρεμε, τὰ θεμέλια τῆς γῆς, διεδονήθησαν φόβῳ τοῦ κράτους σου· σοῦ γὰρ ὑψωθέντος σήμερον, γένος Ἑβραίων ἀπώλετο, τοῦ Ναοῦ τὸ καταπέτασμα, διερράγη διχῶς, τὰ μνημεῖα ἠνεῴχθησαν, καὶ νεκροὶ ἐκ τῶν τάφων ἐξανέστησαν. Ἑκατόνταρχος ἰδὼν τὸ θαῦμα, ἔφριξε· παρεστῶσα δὲ ἡ Μήτηρ σου, ἐβόα θρηνῳδοῦσα μητρικῶς· Πῶς μὴ θρηνήσω, καὶ τὰ σπλάγχνα μου τύψω, ὁρῶσά σε γυμνόν, ὡς κατάκριτον ἐν ξύλῳ κρεμάμενον; Ὁ σταυρωθεὶς καὶ ταφείς, καὶ ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, Κύριε δόξα σοι.
