Λέγεται ότι μετά το θάνατο του επισκόπου Ρώμης Αντέρωτος ήλθε από την ύπαιθρο ο Φαβιανός μαζί με άλλους και εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, όπου προσήλθε στον κλήρο με τρόπο παραδοξότατο με ενέργεια της θείας και ουράνιας χάρης.
Πράγματι, όταν όλοι οι αδελφοί ήταν συγκεντρωμένοι για την εκλογή αυτού που επρόκειτο να διαδεχτεί την επισκοπή και πλείστοι επιφανείς και ένδοξοι άνδρες ερχόντουσαν στη σκέψη πολλών, ο Φαβιανός, ο οποίος ήταν παρών, δεν ερχόταν στη σκέψη κανενός.
Αλλά όμως, όπως λένε, ένα περιστέρι κατέβηκε απότομα από τον ουρανό και κάθισε στο κεφάλι του, σαν απομίμηση της καθόδου του αγίου Πνεύματος εν είδει περιστεράς στο Σωτήρα.
Τότε ολόκληρος ο λαός, σαν να κινήθηκαν από ένα θείο πνεύμα, με ζήλο και ομοφροσύνη φώναξαν «άξιος» και αφού τον πήραν χωρίς καθυστέρηση τον τοποθέτησαν στο θρόνο»
(Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία ΣΤ 29,1-4)