Η ΕΠΑΡΣΗ καταστρέφει την εσωτερική ειρήνη. Βυθίζει τον άνθρωπο σε κατάσταση μόνιμης ταραχής.
Ο ΥΠΕΡΟΠΤΗΣ διακατέχεται από τον φόβο να δει τη θετική εικόνα που έχει για τον εαυτό του να αμφισβητείται και να καταρρακώνεται.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ του φόβου είναι να καταστεί δύσπιστος, ευερέθιστος, εύθικτος και να γεννήσει μέσα του το αίσθημα ότι καταδιώκεται και να διαταράξει τις σχέσεις του με τον πλησίον του.
Η ΕΥΕΡΕΘΙΣΤΟΤΗΤΑ τον ωθεί περισσότερο στην επίδειξη επιθετικότητας και θυμού και ανταποδοτικά η επιθετικότητα ενισχύει την ευερεθιστότητα…
Η ΟΙΗΣΗ δεν αποτελεί μόνο πηγή συνεχών συγκρούσεων με τον άλλον αλλά είναι και η αιτία που τις διατηρεί και εμποδίζει την εξαρχής εναρμόνιση των διαταραγμένων σχέσεων.
Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑ, όταν δεν εμποδίζει αυτόν τον οποίο κυριεύει να αναγνωρίσει μέσα του τα άδικα, τον συγκρατεί από το να εξομολ.ογηθεί και να ζητήσει συγχώρηση από εκείνον που ζημιώθηκε
ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ υπογραμμίζουν πως η έπαρση οδηγεί τον άνθρωπο να μην βλέπει τις αμαρτίες του, να τις λησμονεί και συνεπώς να τις κρατεί και να διαιωνίζει έτσι την κατάσταση χωρισμού του από την κοινωνία με τον Θεό.
Ο ΥΨΗΛΟΦΡΟΝΑΣ όμως δεν λησμονεί τις προσβολές των άλλων και υποθάλπει στην καρδιά του τη μνησικακία που εξαπλώνει στην ψυχή του επώδυνη και νοσηρή ταραχή.
ΣΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ο άνθρωπος αποδεικνύεται κυριευμένος από τον “μισόκαλο” πολύ περισσότερο απ΄ότι όταν καταλαμβάνεται από άλλα πάθη.
ΦΘΑΝΕΙ σε τέτοιο βαθμό που ο “μισόκαλος”, ενώ κυριαρχεί ολοκληρωτικά στην ψυχή του υπερήφανου, είναι δυνατόν να επιτρέπει στον εαυτό του να αφήνει την ψυχή να ειρηνεύει πότε πότε.
Ο ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ, γράφει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, γίνεται ο ίδιος για τον εαυτό του και δαίμονας και πολέμιος.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ φθάνει μέχρι του σημείου να πει ότι η υπερηφάνια κάνει τον άνθρωπο δαίμονα (Β΄Θεσσαλονικείς ομιλία 1,2 PG 62,).
ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ ο Εωσφόρος και πολλοί άγγελοι έγιναν δαίμονες.
Διασκευασμένο απόσπασμα από το βιβλίο:
Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ
JEAN CLAUDE LARCHET
Τόμος Α΄ σελ. 416-18
Αποστολικη Διακονία, 2008
