Βλέπε παράδειγμα τον γλυκύν Ιησούν όστις εγένετο υπήκοος προς τον άναρχον Αυτού Πατέρα μέχρι θανάτου σταυρικού. Δέδωκε το σώμα εις μάστιγας, τας σιαγόνας εις ραπίσματα και το πρόσωπόν Του ουκ απεστράφη από εμπτυσμάτων.
Οράς, αδελφή μου, πόσην αγάπην έδειξε εις ημάς ο εύσπλαχνος Κύριος; Λοιπόν, ας αφήσωμεν και ημείς τα ιδικά μας θελήματα· ας αφήσωμεν και τοις πταίουσιν εις ημάς. Και τότε μετά παρρησίας θα είπωμεν· «Άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών».
Πάντες γαρ άνθρωποι είμεθα εκ του χοός γεγενημένοι και πάντες ημάρτομεν. Πηλός είμεθα, άγνοιαν έχομεν. Ο πηλός τον πηλόν κλέπτει. Ο πηλός τον πηλόν υβρίζει. Ο πηλός τον πηλόν συκοφαντεί. Ο πηλός του πηλού επαίρεται. Ο πηλός τον πηλόν πλουτεί. Ο πηλός του πηλού άρχει. Ο πηλός τον πηλόν δέρει.
Ο πηλός τον πηλόν φυλακίζει. Και εν γένει· ο πηλός του πηλού θεωρείται σοφώτερος, δυνατώτερος, πλουσιώτερος, ευγενέστερος, τιμιώτερος, πλουτών ανοησίαν και άγνοιαν της ιδίας υπάρξεως· του πόθεν και που ευρέθη, πως εγεννήθη, τις ο προορισμός του, που καταλήγει, τι το μετά ταύτα.
Όλα λοιπόν αυτά, επειδή τα κατεβρόχθισεν η λήθη και άγνοια και γέγονεν χάος αναισθησίας, δια τούτο οδυνόμεθα εδώ και εις την αλλην ζωήν, όσοι αμετανόητοι. Και ως εκ τούτου πρέπει όποιος βλέπει καλύτερα και είναι ολίγον ξεσκοτισμένος να συγχωρεί και να συμπαθή τον ομόψυχον, ομόπαθον πλησίον του αδελφόν.
***
Γέροντος Ιωσήφ
ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ.
Έκδοσις Ιεράς Μονής Φιλοθέου
Αγίου Όρους
(σελ. 239-240)
