Ιερωσύνη είναι το μυστήριο στο οποίο με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος και την επίθεση των χεριών του Επισκόπου στον χειροτονούμενο κατεβαίνει η θεία Χάρη, τον σφραγίζει ανεξάλειπτα και τον εγκαθιστά σε έναν από τους τρείς ιερατικούς βαθμούς, κάνοντας τον άξιο λειτουργό της Εκκλησίας.
Το μυστήριο της Ιερωσύνης ιδρύθηκε από τον Κύριο και ετελείτο από τους Αποστόλους, οι οποίοι με τη χειροτονία και την προσευχή εγκαθιστούσαν στις Εκκλησίες, Επισκόπους και Πρεσβύτερους και Διακόνους. Μετέδιδαν σ’ αυτούς την τριπλή ιερατική εξουσία να κηρύττουν το θείο λόγο να τελούν τα μυστήρια και να ποιμαίνουν την Εκκλησία.
Τα αισθητά σημεία του μυστηρίου είναι δύο: η επίθεση των χεριών του Επισκόπου και η εξής ευχή: «Η θεία Χάρις, η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα, προχειρίζεται τον … εις … Ευξώμεθα ουν υπέρ αυτού, ίνα έλθει επ’ αυτόν η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος».
Τις χειροτονίες όλων των κληρικών τελούν μόνο οι Επίσκοποι, οι οποίοι έλαβαν την εξουσία αυτή από τους Αποστόλους. Ο Επίσκοπος χειροτονείται από δύο ή τρεις Επισκόπους, ο Πρεσβύτερος και ο Διάκονος από έναν Επίσκοπο και στις γυναίκες απαγορεύεται κάθε χειροτονία.
Μετά τη χειροτονία απαγορεύεται ο γάμος σε όλους τους βαθμούς, ενώ στους Επισκόπους απαγορεύεται και πριν την χειροτονία. Εξαιρούνται οι ιερείς που έχουν περιέλθει σε χηρεία.
Ο Διάκονος διακονεί, δηλαδή είναι βοηθός των επισκόπων και Πρεσβυτέρων και δεν μπορεί μόνος του να τελεί καμία ιερή τελετή. Ο Ιερέας τελεί όλα τα μυστήρια εκτός του αγιασμού του Μύρου, της χειροτονίας και των εγκαινίων του ναού, που τελεί μόνο ο Επίσκοπος.
Ο Επίσκοπος είναι η ανωτέρα εξουσία στην Εκκλησία. Αυτός χειροτονεί τους Πρεσβυτέρους και Διακόνους, ποιμαίνει το λαό του, διδάσκει και τελεί όλα τα μυστήρια.
Η Εκκλησία έχει ορίσει ότι δεν μπορεί οποιοσδήποτε πιστός να γίνει κληρικός. Πρέπει: 1) να το επιθυμεί από αγνά και μόνο ελατήρια ο ίδιος, 2) να έχει ενάρετη ζωή και καλή μαρτυρία από την εκκλησιαστική κοινότητα που ανήκει, 3) να μην έχει περιπέσει σε θανάσιμο αμάρτημα, έστω και από αμέλεια, 4) να έχει πνευματική μόρφωση και ικανότητα να κηρύττει και να καθοδηγεί τους άλλους, προσπαθώντας ο ίδιος να είναι το παράδειγμα.
Είναι ευλογία και χάρη ιδιαίτερη του Θεού ότι η Εκκλησία μας έχει πολλούς καλούς κληρικούς, θα πρέπει όμως όλοι οι πιστοί να προσεύχονται και ιδιαίτερα οι Χριστιανοί γονείς, που έχουν παιδιά με τέτοια κλήση, να αναδεικνύει ο Κύριος άξιους συνεχιστές του μοναδικού Του έργου ώστε με θριαμβευτική χαρά να αναφωνεί ο λαός κατά τη χειροτονία το «άξιος».
Και οι λαϊκοί μετέχουν στο έργο της Εκκλησίας. Συγκεκριμένα συμμετέχουν στη διοίκηση, στο Θείο Κήρυγμα και στην κατήχηση που γίνεται στους Ναούς.
