ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΟΝ ΙΑ’
Μετά τήν θείαν Έγερσιν, τρίς τώ Πέτρω, φιλείς με, πυθόμενος ο Κύριος τών ιδίων προβάτων, προβάλλεται ποιμενάρχην, ός ίδων όν ηγάπα, ο Ιησούς επόμενον, ήρετο τόν Δεσπότην, Ούτος δέ τί; Εάν θέλω, έφησε, μένειν τούτον, έως καί πάλιν έρχομαι, τί πρός σέ φίλε Πέτρε;
Θεοτοκίον
Ω φοβερόν μυστήριον ώ παράδοξον θαύμα! διά θανάτου θάνατος, παντελώς ηφανίσθη, τίς ούν μή ανυμνήσει σου, καί τίς μή προσκυνήσει σου, τήν Ανάστασιν Λόγε, καί τήν αγνώς, εν σαρκί τεκούσάν σε Θεοτόκον. Ής ταίς πρεσβείαις άπαντας, λύτρωσαι τής γεέννης.
ΕΩΘΙΝΟΝ ΙΑ’
Ήχος πλ. δ΄
Φανερών εαυτόν, τοίς Μαθηταίς σου Σωτήρ μετά τήν Ανάστασιν, Σίμωνι δέδωκας τήν τών προβάτων νομήν, εις αγάπης αντέκτισιν, τήν τού ποιμένειν φροντίδα αιτών. Διό καί έλεγε, Ει φιλείς με Πέτρε, ποίμαινε τά αρνία μου, ποίμαινε τά πρόβατά μου. ο δέ ευθέως ενδεικνύμενος τό φιλόστοργον, περί τού άλλου Μαθητού επυνθάνετο. Ών ταίς πρεσβείαις Χριστέ, τήν ποίμνην σου διαφύλαττε, εκ λύκων λυμαινομένων αυτήν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΕΩΘΙΝΟΝ ΙΑ’
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 21,15 – 25
Τώ καιρώ εκείνω, εφανέρωσεν εαυτόν ο Ιησούς τοίς μαθηταίς αυτού, εγερθείς εκ νεκρών, καί λέγει τώ Σίμωνι Πέτρω, Σίμων Ιωνά, αγαπάς με πλέον τούτων; λέγει αυτώ, Ναί Κύριε, σύ οίδας ότι φιλώ σε. λέγει αυτώ, Βόσκε τά αρνία μου. λέγει αυτώ πάλιν δεύτερον, Σίμων Ιωνά αγαπάς με; Λέγει αυτώ, Ναί, Κύριε, σύ οίδας ότι φιλώ σε. λέγει αυτώ, Ποίμαινε τά πρόβατά μου. λέγει αυτώ τό τρίτον, Σίμων Ιωνά, φιλείς με; ελυπήθη ο Πέτρος, ότι είπεν αυτώ τό τρίτον, φιλείς με; καί είπεν αυτώ, Κύριε, σύ πάντα οίδας, σύ γινώσκεις ότι φιλώ σε. λέγει αυτώ ο Ιησούς, Βόσκε τά πρόβατά μου. αμήν αμήν λέγω σοι, ότε ής νεώτερος, εζώννυες σεαυτόν, καί περιεπάτεις όπου ήθελες, όταν δέ γηράσης, εκτενείς τάς χείράς σου, καί άλλος σε ζώσει, καί οίσει όπου ου θέλεις. τούτο δέ είπε, σημαίνων ποίω θανάτω δοξάσει τόν Θεόν. καί τούτο ειπών, λέγει αυτώ, Ακολούθει μοι. επιστραφείς ο Πέτρος βλέπει τόν μαθητήν όν ηγάπα ο Ιησούς, ακολουθούντα, ός καί ανέπεσεν εν τώ δείπνω επί τό στήθος αυτού καί είπε, Κύριε, τίς εστιν ο παραδιδούς σε; τούτον ιδών ο Πέτρος λέγει τώ Ιησού, Κύριε, ουτος δέ τί; λέγει αυτώ ο Ιησούς, Εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τί πρός σέ; σύ μοι ακολούθει μοι. Εξήλθεν ούν ο λόγος ούτος εις τούς αδελφούς, ότι ο μαθητής εκείνος ουκ αποθνήσκει, καί ουκ είπεν αυτώ ο Ιησούς, ότι ουκ αποθνήσκει’ αλλ’ Εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τί πρός σέ; Ουτός εστιν ο μαθητής ο μαρτυρών περί τούτων , καί γράψας ταύτα, καί οίδαμεν ότι αληθής εστίν η μαρτυρία αυτού. Έστι δέ καί άλλα πολλά όσα εποίησεν ο Ιησούς, άτινα εάν γράφηται καθ’ έν, ουδέ αυτόν οίμαι τόν κόσμον χωρήσαι τά γραφόμενα βιβλία. Αμήν.
