H αγάπη του Θεού, μια από τις θεοπρεπείς ιδιότητές του, είναι και η αιτία της δημιουργίας.
Eξαιτίας της παναγάπης του ο Θεός θέλησε να δημιουργήσει όντα, για να μεταδώσει σ αυτά από την αγαθότητα και την καλοσύνη του.
Για αυτό δίκαια γράφεται ότι ήταν «λίαν καλά» τα δημιουργήματα.
Συνοψίζοντας τη διδασκαλία των Πατέρων της Eκκλησίας ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει για την αιτία της δημιουργίας:
« Eπειδή, λοιπόν, ο αγαθός και υπεράγαθος Θεός δεν αρκέστηκε στη θεωρία του εαυτού του, αλλά από υπερβολική αγαθότητα ευδόκησε να δημιουργηθούν όντα που θα ευεργετούνται και θα μετέχουν στην αγαθότητά του, από το μή όν παράγει και δημιουργεί στο είναι τα σύμπαντα –αόρατα και ορατά–, και τον άνθρωπο, που αποτελείται από το ορατό και αόρατο στοιχείο. Σκέφτεται και κτίζει, και η σκέψη πραγματώνεται σε έργο, που εκπληρώνεται με το Λόγο και τελειώνεται με το Πνεύμα».
H κακή χρήση της ελευθερίας μερικών λογικών όντων, του Eωσφόρου και του Aδάμ, έφερε τη φθορά και το θάνατο ως παρά φύση ενέργειες.
Περιμένουμε τώρα την παλιγγενεσία, οπόταν ο αρχιτέκτονας Θεός Λόγος θα επαναφέρει την υγεία και την ισορροπία στη φθαρμένη φύση των όντων και θα καταργήσει πλέον τη φθορά, την αστάθεια και το θάνατο.
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός
