”..Μή λυπῆσαι, παιδί μου.
Μή τόσον ἀνησυχῆς.
Κἄν πάλιν ἔπεσες, πάλιν ἀνάστα.
Οὐρανοδρόμος ἐκλήθης.
Δέν εἶναι, θαυμαστόν νά σκοντάφτη ἐκεῖνος πού τρέχει.
Μόνον θέλει νά ἔχη ὑπομονήν καί μετάνοιαν εἰς κάθε στιγμήν.
Ὅθεν βάζε μετάνοιαν συνεχῶς, ὅταν σφάλης, καί μή χάνης καιρόν.
Καθότι, ὅσον ἀργεῖς νά ζητήσης συγχώρησιν, τόσον δίδεις ἄδειαν εἰς τόν πονηρόν νά ἁπλώνη μέσα σου ρίζες.
Μήν τόν ἀφήνης νά κάμη νεῦρα εἰς βάρος σου.”
Γέρων Ιωσήφ Ησυχαστής