Εσύ που πλησιάζεις τον αδελφό σου, εσύ που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάζεις τον ή την σύζυγό σου, εσύ που είσαι πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάζεις το παιδί σου, ό,τι θα του πεις, ό,τι σκέφτεσαι να του πεις, πες το, αφού πρώτα του πεις δύο κουβέντες, που θα του δώσουν παρηγοριά, μια ανάσα.. να τον κάνεις να πει ανακουφίσθηκα, χάρηκα…
Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν, να χοροπηδούν από την χαρά τους όταν σας συναντούν.
Διότι όλοι οι άνθρωποι στη ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους, στην ψυχή τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα.
Ο καθένας κρύβει τον πόνο μέσα στο πουγγί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι.
Έτσι εγώ δεν ξέρω τί πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξέρεις τί πόνο έχω εγώ.
Μπορεί να γελώ και να φωνάζω και να παίζω, αλλά στο βάθος πονώ και γελώ και φωνάζω και παίζω, για να σκεπάζω την λύπη μου.
Γι’ αυτό δώστε στον άλλον ΠΡΩΤΑ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ”
+Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης.
