Στην Τήνο ένα καθολικό (παπικό) κορίτσι 19 ετών, είχε δαιμονιστεί. Οι συγγενείς της κάλεσαν τους δικούς τους ιερείς να την διαβάσουν, αλλά το δαιμόνιο αδιαφορούσε, σαν να μην συνέβαινε τίποτα.
Η μητέρα του κοριτσιού υπέφερε βλέποντας την κόρη της σε αυτά τα χάλια, να τα σπάει μέσα στο σπίτι, αλλά κινδύνευαν και οι ίδιοι…
Μία φίλη της ήξερε, ότι όταν διαβάζουν εξορκισμούς οι Ορθόδοξοι παπάδες, τα δαιμόνια βγαίνουνε και έτσι μια μέρα, της είπε διστακτικά:
– Δεν κάνεις να έρθει κάποιος απ’ αυτούς (τους Ορθοδόξους) να διαβάσουν το παιδί σου;
Αυτή όμως θύμωσε και της είπε:
– Γιατί εμείς δεν έχουμε πίστη; Δεν είναι η δικιά μας η θρησκεία σωστή;
– Ναι καλή είναι η πίστη μας, αλλά εκείνων οι παπάδες βγάζουνε δαιμόνια. Οι δικοί μας, δεν βγάζουνε…
Η μητέρα ήταν αρνητική, όμως το κορίτσι της τόσο πολύ βασανίστηκε τις επόμενες 15 μέρες, που εκείνη λύγισε και ζήτησε από τη φίλη της να καλέσουν κρυφά έναν συνταξιούχο Ορθόδοξο Ιερέα, να διαβάσει το παιδί της. Πήγε η φίλη της τον βρήκε και του είπε τα καθέκαστα.
Έκρυψε όμως ότι ήταν καθολικοί.
– Γιατί δεν πάτε στον ιερέα της ενορίας και έρχεστε σε μένα; ρώτησε ο παπάς.
– Έχει πολλή δουλειά και δεν ευκαιρεί να μας διαβάσει εξορκισμούς. Γι’ αυτό ήρθαμε σε σένα.
Ο παπάς συμφώνησε να πάει. Παίρνει το πετραχήλι του, πήρε το μπαστουνάκι του και ξεκίνησε. Όταν ξεκίνησε ο παπάς από εκεί από κεί μακριά, άρχισε στο δαιμόνιο στο σπίτι να ουρλιάζει και να λέει:
– Βρε το τράγο, θα έρθει ως εδώ; Θα τον σχίσω σαν σαρδέλα! Θα σας σκοτώσω όλους σήμερα! Γιατί τον φέρνετε εδώ;
Όταν ο παπάς έφτασε και άνοιξε την πόρτα και εισήλθε μέσα, ποιός είδε τον Θεό και δεν φοβήθηκε! Το δαιμόνιο χτυπούσε την κοπέλα κάτω και να την βροντάει σαν σουπιά… και παράλληλα έλεγε:
– Τί τον φέρατε εδώ τον κερατά; Θα του βγάλω τις τρίχες; θα… θα…
Είπε ένα σωρό απειλές.
Μάλιστα πήρε μία καρέκλα και την πέταξε στον παπά, αλλά ο γέρων έκανε το κεφάλι του λίγο έτσι έτσι και χτύπησε η καρέκλα στον τοίχο.
Ο παπάς όμως ήταν ψημένος από τέτοιες δουλειές και με ψυχραιμία βγάζει το βιβλίο και άρχισε να διαβάζει τους εξορκισμούς.
Μετά από 45 λεπτά, ”κράξαν και πολλά σπαράξαν”, το δαιμόνιο έφυγε.
Θα με ρωτήσετε: Άραγε μετά από αυτό, έγιναν Ορθόδοξοι αυτοί οι παπικοί, εφόσον είδαν τη δύναμη του κλήρου και της Εκκλησίας μας; Δυστυχώς δεν έγιναν!
Ου με πείσεις καν με πείσεις…
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυξ