Η θεοσεβής ζωή συνίσταται από δύο πράγματα, από δόγματα ευσεβή και από πράξεις αγαθές.
Και ούτε τα δόγματα χωρίς αγαθά έργα, είναι ευπρόσδεκτα από τον Θεό, ούτε τα έργα που δεν συνοδεύονται από ευσεβή δόγματα τα δέχεται ο Θεός. Διότι, τι ωφελεί να γνωρίζεις καλά τα δόγματα του Θεού, και να πορνεύεις αισχρά; Ποια πάλι ωφέλεια, να ζεις με σύνεση, και να βλαστημάς με ασέβεια;
Είναι πολύ μεγάλο λοιπόν απόκτημα η εκμάθηση των δογμάτων, και έχουμε μεγάλη ανάγκη από νηφάλια ψυχή, διότι είναι πολλά εκείνα που θέλουν να μας εξαπατήσουν με τη φιλοσοφία και την κούφια απάτη (Κολ. 2,8).
Και οι μεν ειδωλολάτρες παρασύρουν με την ευγλωττία τους, διότι «στάζει μέλι από το στόμα της πόρνης γυναίκας» (Παρμ. 5,3), ενώ οι Εβραίοι με την αγία Γραφή, την οποία παρερμηνεύουν οικτρά και εξαπατούν όσους τους πλησιάζουν (Τιτ. 1,10). Αυτοί από μικρά παιδιά μέχρι τα γηρατειά τους μελετούν και γερνάνε μέσα στην αμάθεια.
Οι οπαδοί πάλι των αιρέσεων «με την ηθικολογία και την ευγλωττία τους εξαπατούν τις καρδιές των απονήρευτων ανθρώπων» (Ρωμ. 16,18), καλύπτοντας κάτω από το χριστιανικό τους όνομα, σαν κάτω από μέλι, τα δηλητηριώδη βέλη των ασεβών δογμάτων.
Για όλους αυτούς μαζί λέει ο Κύριος «προσέχετε να μη σας παραπλανήσει κανείς» (Ματθ. 24,4).
Γι’ αυτό ακριβώς γίνονται και η διδασκαλία της πίστεως και οι επεξηγήσεις πάνω σ’ αυτήν.
Απόσπασμα από το βιβλίο, “Κατηχήσεις”, του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων.
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΜΕΡΕΤΑΚΗ
