Στον π.Παϊσιο πήγε ένα παιδί και του λέει: “Είμαι ένας αλήτης. Εγώ δεν σώζομαι”.
Και του λέει ο π.Παϊσιος: ” Θα κάνω εγώ προσευχή στον Θεό και θα γίνεις το πιο καλό παιδί του κόσμου!”
-του λέει. “Πάτερ εγώ δεν σώζομαι ούτε με σφαίρες!”.
“Βρε, θα κάνω εγώ προσευχή και θα γίνεις το πιο καλό παιδί. Ξέρεις τι καλό παιδί που είσαι; Άντε, γεια σου” και έφυγε. Και από κείνη την ημέρα -λέει- άρχιζε να νιώθει ν’αλλάζει κάτι μέσα του. Σεισμός. Σεισμός.
Η ψυχή του… Κάτι, κάτι γίνεται… “Εγώ ήθελα αμαρτίες. Τώρα δεν θέλω. Εγώ είχα το μυαλό μου, ήτανε καζάνι από σκέψεις και από την θολούρα, τώρα ξαστέρωσα. Τι γίνεται;”.
Μια προσευχή τον συνόδευε. Χωρίς λόγια, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς φιλοσοφίες, χωρίς αναλύσεις!
Απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου – www.atheataperasmata.com http://aoratigonia.blogspot.com/2011/05/blog-post_31.html
