Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος
Όσοι δεν έχουν οργανική σχέση με την Εκκλησία και τα Μυστήριά Της, δεν πρόκειται να δουν πρόσωπο Χριστού.
Διότι δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την Εκκλησία, αφού μόνο εκεί γίνεται η ένωση του ανθρώπου με τον Θεό. Μόνο μέσα στην Εκκλησία και με την συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας (εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία), καλλιεργείται η ψυχή του ανθρώπου και γίνεται κατάλληλη για τον Παράδεισο.
Η Εκκλησία δεν φτιάχνει μόνο καλούς ανθρώπους, αλλά προπαντός φτιάχνει πραγματικούς Χριστιανούς.
Γι’ αυτό και όσοι δεν πατούν στην Εκκλησία και θρησκεύουν με τον δικό τους τρόπο, βρίσκονται σε πλάνη και είναι από τώρα στην κόλαση!
Πάτησες το πόδι σου στην Εκκλησία; Να νομίσεις ότι πάτησες το πόδι σου στην πύλη του Ουρανού. Διότι η Εκκλησία είναι ο προθάλαμος του Παραδείσου.
Μερικοί ούτε και την καμπάνα της Εκκλησίας δεν θέλουνε να ακούνε, γιατί τους ελέγχει την συνείδησή και τον τρόπο ζωής τους. Ακούνε τις λέξεις «Εκκλησία», «κλήρος», «παπάδες» και δυσανασχετούν, ειρωνεύονται, αδιαφορούν…
Οι άνθρωποι δεν θέλουν τον Χριστό και την Εκκλησία Του, γιατί τους ελέγχει τον παράνομο βίο, τα σαρκικά τους πάθη και τις αδυναμίες τους. Και επειδή δεν θέλουν να αλλάξουν τρόπο ζωής και να μετανοήσουν, απορρίπτουν την Εκκλησία.
Οι φυσιοδίφες, ξέρετε τί λένε για τον ελέφαντα; Ότι όταν βρεθεί σε γάργαρα – καθαρά νερά, δεν πίνει νερό, αλλά με την προβοσκίδα του, το ανακατεύει με πείσμα και μετά το πίνει.
Θα ρωτήσει κάποιος, γιατί το κάνει αυτό; Το κάνει, γιατί μέσα στο ξάστερο νερό, βλέπει ο ελέφαντας την προβοσκίδα του, βλέπει την ασχήμιά του, την οποία δεν θέλει να βλέπει.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους, που δεν θέλουν την Εκκλησία… την απορρίπτουν, διότι καθρεφτίζεται η δική τους ασχήμια και οι δικές τους αμαρτίες που δεν θέλουν να παραδεχτούν…