Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ζούσαν 2 υποδηματοποιοί που κατοικούσαν στον ίδιο δρόμο. Ο ένας, αν και είχε μεγάλη οικογένεια, κατάφερνε να την συντηρεί καλά και μάλιστα του περίσσευαν χρήματα.
Ο άλλος, αν και ανύπαντρος, μόλις που τα έβγαζε πέρα, παρόλο που δούλευε τις Κυριακές και τις γιορτές.
Μια μέρα πήγε ο δεύτερος τσαγκάρης στον πρώτο και του διηγήθηκε την οικονομική του κατάσταση και του ζήτησε να μάθει, πως αυτός κατόρθωνε να τα βγάζει πέρα, τόσο εύκολα. Και εκείνος του απάντησε:
– Φίλε μου, έχω έναν κρυμμένο θησαυρό και κάθε Κυριακή, παίρνω απ’ αυτόν τον θησαυρό, όσα μου χρειάζονται.
– Θα μπορούσες να μου δείξεις και να μου πεις κάτι, γι’ αυτόν τον θησαυρό;
– Ευχαρίστως! Την άλλη Κυριακή έλα μαζί μου για να στον δείξω, του είπε ο πρώτος τσαγκάρης.
Πράγματι την Κυριακή τον παίρνει και τον πάει στην Εκκλησία. Παρακολούθησαν την Θεία Λειτουργία και μετά την απόλυση του λέει:
– Όπως είδες φίλε, εδώ στην Εκκλησία βρίσκεται ο θησαυρός μου. Μετέχοντας στην Θεία λειτουργία, έχω την ευλογία του Θεού.
Αγίαζε και εσύ τις ημέρες του Κυρίου καθώς και τις γιορτές, μετέχοντας στη Θεία λατρεία και στα Μυστήρια και κατεξοχήν στην Θεία Κοινωνία και πίστεψέ με, ότι Αυτός ο μεγάλος θησαυρός που βρίσκεται μέσα σ’ αυτήν την Εκκλησία, δηλ. ο ίδιος ο Χριστός, είναι τόσο πλούσιος, που κανείς δεν μένει νηστικός, απ’ αυτούς που καταφεύγουν σ’ Αυτόν.
Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος
