Ρώτησε ένας άνθρωπος με το πνεύμα του κόσμου ένα νεαρό αγόρι: Καλά βρε παιδί μου. Συ το πιστεύεις ότι με τη Θ.Κοινωνία έρχεται μέσα σου ο Χριστός;
Σε πόσους πια….Αφού είναι ένας? Ο νεαρός έμεινε για λίγο συλλογισμενος. Και μετά τον ρώτησε.
Εδώ μένεις?
Ναι.
Πόσα παράθυρα έχει η πόλη μας;
Δε τα μέτρησα. Αλλα πολλά. Εκατομμύρια…
Από τα παράθυρα αυτά, δε μπαίνει στα σπίτια μας ο ήλιος?
Ναι βέβαια.
Μα πόσους ήλιους έχουμε?
Ένα.Μονον έναν…
Τον ερωτησε το έξυπνο παλικάρι:
Και πώς γίνεται και ο ένας ήλιος μπαίνει σε τόσες χιλιάδες σπίτια, από τόσα παράθυρα? Κάτι επήγε να ψελλίσει, αλλά ο νεαρός συνεχισε:
Κοίταξε, το λάθος είναι δικό σου. Ο ΘΕΟΣ είναι πολύ πιο μεγάλος από τον ήλιο.
Και πιο σοφός. Και πιο δυνατός. Μπορεί να κάνει ότι θέλει.Και δεν είναι καθόλου λογικό και σωστό κάτι που το θεωρείς τόσο φυσικό για τον ήλιο, να το βρίσκεις αδύνατο και απαραδεκτο για τον Θεό.
Ο ΘΕΟΣ είναι ασύγκριτα πιο μεγάλος από τον ήλιο.