Πολύτιμο δῶρο τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ νηστεία, θεσμὸς πανάρχαιος, ποὺ διατηρήθηκε σὰν πατρικὴ κληρονομιὰ κι ἔφτασε μέχρι τὶς μέρες μας.
Δεχθεῖτε τὴ λοιπὸν μὲ χαρά.
Δεχθεῖτε οἱ φτωχοὶ τὴ σύντροφό σας.
Δεχθεῖτε οἱ ὑπηρέτες τὴν ἀνάπαυσή σας.
Δεχθεῖτε οἱ πλούσιοι αὐτὴ πού σᾶς σῴζει ἀπὸ τὸν κίνδυνο τοῦ κορεσμοῦ καὶ νοστιμίζει ὅσα ἡ συνεχὴς ἀπόλαυση ἀνοσταίνει.
Οἱ ἄρρωστοι δεχθεῖτε τὴ μητέρα τῆς ὑγείας.
Οἱ ὑγιεῖς τὴν ἐξασφάλιση τῆς εὐεξίας. Ρωτῆστε τοὺς γιατρούς, καὶ θὰ σᾶς ποῦν πὼς τίποτα δὲν εἶναι τόσο ἀμφίβολο κι ἀβέβαιο ὅσο ἡ ὑγεία.
Γι’ αὐτὸ οἱ συνετοὶ μὲ τὴ νηστεία προσπαθοῦν νὰ διατηρήσουν τὴν ὑγεία τους καὶ νὰ γλυτώσουν ἀπὸ τὸ συντριπτικὸ φορτίο τῆς παχυσαρκίας.
Μὴν ἰσχυρίζεσαι πὼς δὲν μπορεῖς νὰ νηστέψεις, φέρνοντας σὰν πρόφαση ἀρρώστια ἢ σωματικὴ ἀδυναμία, ἀφοῦ, ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, σ’ ὅλη σου τὴ ζωὴ ταλαιπωρεῖς τὸ σῶμα σου μὲ τὴν πολυφαγία.
Γνωρίζω πολὺ καλὰ πὼς οἱ γιατροὶ ἐπιβάλλουν στοὺς ἀρρώστους μᾶλλον λιτὴ δίαιτα καὶ νηστεία παρὰ ποικιλία καὶ ἀφθονία φαγητῶν.
Ἄλλωστε, τί εἶναι εὐκολότερο γιὰ τὸ σῶμα, νὰ περάσει τὴ νύχτα μ’ ἕνα ἐλαφρὸ δεῖπνο ἢ νὰ πέσει στὸ κρεβάτι βαρὺ ἀπὸ τὴν πολυφαγία;
Μπορεῖ ν’ ἀναπαυθεῖ ἔτσι ἢ θὰ στριφογυρίζει παραφορτωμένο καὶ ταλαίπωρο; Ποιὸ πλοῖο μπορεῖ νὰ κυβερνήσει εὐκολότερα ἕνας καπετάνιος καὶ νὰ τὸ σώσει σὲ μία θαλασσοταραχή, τὸ βαρυφορτωμένο ἢ ἐκεῖνο ποῦ ἔχει τὸ κανονικό του φορτίο;
Τὸ βαρυφορτωμένο δὲν θὰ τὸ βυθίσει μία μικρὴ τρικυμία; Ἔτσι καὶ τὰ σώματα, ὅταν ταλαιπωροῦνται μὲ τὴν πολλὴ τροφή, εὔκολα ὑποκύπτουν στὶς ἀρρώστιες.
Ἐνῷ ὅταν τρέφονται ἐλαφρά, διατηροῦν τὴν καλή τους ὑγεία.
