Επί τουρκοκρατίας, κάποιος γεωργός έκανε ανακομιδή τα λείψανα του αδερφού του. Ανοίγοντας όμως τον τάφο, τον βρήκε τυμπανιαίο (άλιωτο και πρησμένο)!
Το μυαλό του πήγε σε ένα γεγονός, όταν ακόμα ο αδερφός του ήταν εν ζωή. Είχε έρθει σε ρήξη με τον Αρχιερέα και μάλιστα τον εξύβρισε. Τότε ο Αρχιερέας τον καταράστηκε…
Από τότε είχαν περάσει αρκετά χρόνια και στο μεταξύ ο αρχιερέας αυτός είχε φύγει από την Ορθοδοξία και πέρασε στον Ισλαμισμό! Ο γεωργός τον αναζήτησε και όταν τον βρήκε, τον εξιστόρησε όλα τα περιστατικά.
Ο Αρχιερέας τα θυμήθηκε, αλλά αρνήθηκε να διαβάσει ευχή στον τάφο του αδερφού του, μιας και άλλαξε θρησκεία και ήταν πια Ισλαμιστής.
Ο αδερφός τότε πέφτει στα πόδια του και τον εκλιπαρεί μετά δακρύων. Μετά από πολλά, ο πρώην Αρχιερέας εκάμφη και ζήτησε να του βρει κρυφά ένα πετραχήλι, γιατί άμα μαθευόταν αυτό που πάνε να κάνουν, θα τους έκοβαν οι Τούρκοι το κεφάλι.
Βρήκε ο γεωργός ένα πετραχήλι και δώσανε ραντεβού ένα βράδυ στα νεκροταφεία, για να διαβαστεί η ευχή.
Πράγματι εκεί και αφού διαβάστηκε η ευχή από τον Αρχιερέα, αμέσως το λείψανο του αδερφού ”λύθηκε” και έμεινε υπόλοιπο, χώμα και κόκκαλα! Όταν το είδε αυτό ο Τουρκεύσας αρχιερέας, γυρίζει και λέει απευθυνόμενος στο Θεό:
– Χριστέ μου, ακόμα με ανέχεσαι;;;…
Αυτό έγινε αιτία, να επιστρέψει ο Αρχιερέας ξανά στην Ορθοδοξία και μάλιστα αξιώθηκε να μαρτυρήσει κιόλας…
Η Χάρη του Θεού δεν αναστέλλεται για κανέναν λόγο σε έναν κληρικό, εκτός και αν καθαιρεθεί.
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ
