“Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς κεκαθαρμέναις διανοίαις συμπορευθῶμεν αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι’ αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ..”
Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάς ξεκίνησε και καλούμαστε όλοι να συμπορευτούμε με τον Χριστό μας, να συμμετάσχουμε στην πορεία προς την Ανάσταση. Η πορεία αυτή ξεκίνησε ως θριαμβευτική με τα βαΐα των κλάδων κατά την υποδοχή Του, συνεχίστηκε ως μαρτυρική με την Σταύρωση Του και κατέληξε και πάλι θριαμβευτική με την Ανάσταση Του.
Αυτή η συμπόρευση απαιτεί, όμως, σταύρωση του παλαιού ανθρώπου, κάθαρση ψυχής και σώματος και νέκρωση των μελών του από τα πάθη. Είναι πολύ σαφής ο απ. Παύλος: «Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς… ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν» (Κολασ. 3. 5,10).
Η νέκρωση των ηδονών του βίου είναι συνειδητή επιλογή ανάμεσα στην οδύνη έναντι της ηδονής. Αυτό μας φέρνει κοντά στο Χριστό, για να συζήσουμε μαζί Του και να μας δώσει όλο το νόημα αυτού αγώνα.
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εισήλθε θριαμβευτής στην επίγειο Ιερουσαλήμ, έπαθε, ετάφη και ανέστη αναβαίνοντας στην άνω Ιερουσαλήμ κοντά στον Πατέρα του και Πατέρα μας και Θεό του και Θεό μας και θα ανυψώσει κι εμάς για να μας βάλει μέσα στην Βασιλεία των Ουρανών.
“Διὰ τοῦτο βοήσωμεν· Φιλάνθρωπε Χριστὲ ὁ Θεός, τῶν πταισμάτων δώρησαι τὴν ἄφεσιν τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει τὰ ἄχραντα Πάθη σου”.
Καλή Ανάσταση !
