Σίγουρα στην Αγία Γραφή δε θα βρούμε επιχειρήματα που να «θεμελιώνουν» την τόσο όμορφη ζωή της Παναγίας όπως την παρουσιάζει κυρίως η παράδοση της εκκλησίας.
Αλλά απόψε, πριν την αυριανή μας συνάντηση με την Παναγία στη Θεία Λειτουργία, δε θα μιλήσω για το σεπτό της πρόσωπο αλλά για την αναμονή στην οποία βρισκόντανε το ανθρώπινο γένος, αιώνες πριν τη γέννηση της
Έτσι όπως το ευαγγέλιο περιμένει στο μέσο του ναού για να το προσκυνήσουμε πριν επιστρέψει στη θέση του στην Αγία Τράπεζα, έτσι περίμεναν και οι παρθένες του Ισραήλ εκεί στο Ναό του Ουράνιου Πατέρα ώστε να ελεήσει και να στείλει καρπό στην κοιλία τους: τον Χριστό, τον Μεσσία, τον Σωτήρα.
Γι’ αυτό είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι συμβαίνει με τους Εβραίους από τη στιγμή που ο Θεός ενσαρκώνεται ανάμεσα τους. Σαν να τους παίρνει ο διάβολος το μυαλό! Σαν να τους κοροϊδεύει. Περίμεναν τόσες χιλιάδες χρόνια τον ερχομό του Κυρίου και όταν έρχεται δεν τον αναγνωρίζουν! Δεν μπορούν να εννοήσουν τα σημάδια που στέλνει ο Θεός.
Δεν προσέχουν τη σφραγίδα της παρθενίας της Παρθένου μετά τη Γέννηση, δεν προσέχουν τίποτα από αυτά τα οποία το ευαγγέλιο μας καλεί να προσέξουμε εως τα τέλη των αιώνων.
Αύριο ξημερώνοντας, την ώρα που εμείς θα κοιμόμαστε ,από τα τζάμια θα διεισδύουν οι ακτίνες του ηλίου, όπως άλλοτε στον Ναό διεισδούσε το Άγιο Πνεύμα. Αυτό το ευλογημένο πρωινό, θα τιμήσουμε εκείνην η οποία δέχτηκε να φέρει την ευθύνη να γίνει Μητέρα του Θεού και την οποία παρακαλούμε να μας απαλλάξει από τα πισωγυρίσματα μας προς το Θεό.
Το λέω αυτό επειδή οι χριστιανοί του καιρού μας συνηθίσαμε να γυρίζουμε την πλάτη μας προς το Θεό, αντί να στρέφουμε το πρόσωπό μας προς Αυτόν. Κοιτάμε να βγάλουμε όσο πιο πολλά, να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες μας, να στρέψουμε την προσοχή μας σε πράγματα ασήμαντα, ξεχνώντας ότι πίσω μας βρίσκεται ο Θεός της Δόξης.
