Ἠταν κατάκοποι. Δὲν τοὺς πείραζε ὅμως καθόλου αὐτό. Ἐκεῖνο ποὺ βαθιὰ τοὺς προβλημάτιζε ἦταν ἡ ἀπώλεια τοῦ ἀστέρος. Τοῦ ἀστέρος ποὺ γέμισε χαρὰ κι ἐλπίδα τὶς ψυχές τους μόλις τὸν πρωτοαντίκρισαν.
Τοῦ ἀστέρος ποὺ ἔγινε γιὰ ἀρκετὸ διάστημα ὁ ὁδηγός τους ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῆς Ἀνατολῆς ὣς τὰ μέρη τῆς Ἰουδαίας. Τοῦ ἀστέρος ποὺ ἁπάλυνε τοὺς κόπους τους, ποὺ ἡσύχαζε τοὺς λογισμούς τους καὶ αὔξανε τὶς σκέψεις τῆς ἐλπίδας τους.
Καὶ τώρα; Τώρα τὸ ἀστέρι, ὁ ὁδηγός τους, ἡ ἐλπίδα τους χάθηκε. Ἔτσι ξαφνικὰ καὶ ἀπρόσμενα.
Κι ἔμειναν μόνο μὲ τὴν ἐλπίδα μέσα τους. Μὲ τὴν κούραση νὰ ξεπροβάλλει μέσα ἀπ’ τὶς χαραμάδες τῶν λογισμῶν ποὺ τόσο καλὰ ἔφραζε τοῦτο τὸ ἀστέρι. Τὸ ἀστέρι τους.
Κι ὅμως, δὲν τὸ βάζουν κάτω. Δὲν ἀπελπίζονται. Δὲν καταθέτουν τὰ ὅπλα. Κάνουν τὸν πόθο τους ἀναζήτηση. Καὶ τὴν ἀναζήτησή τους ἐρώτημα. Ἐρώτημα ποὺ ἀπευθύνουν μὲ λαχτάρα σ’ ὅλα τὰ Ἱεροσόλυμα: «Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων;» (Ματθ. β΄ 2).
Ἐρώτημα ποὺ ἀπ’ τὶς ἀνήσυχες καρδιές τους φθάνει στὰ χείλη τους, κι ἀπὸ ἐκεῖ διαχέεται σ’ ὁλόκληρη τὴν πόλη τῶν Ἱεροσολύμων. Περνάει τὰ βασιλικὰ ἀνάκτορα. Γίνεται ἐχθρική, ἐναγώνια ἀπορία στὰ χείλη τοῦ ἴδιου τοῦ βασιλιᾶ Ἡρώδη: «Ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται;» (Ματθ. β΄ 4).
Ποῦ γεννιέται ὁ Χριστός;
Τὸν ἀναζητοῦν οἱ Μάγοι ἐξ ἀνατολῶν μὲ πόθο βαθύ, μὲ προσδοκία ἐσωτερική. Μὲ διάθεση νὰ Τὸν προσκυνήσουν καὶ νὰ Τοῦ προσφέρουν τὰ δῶρα τῆς καρδιᾶς τους.
Τὸν ψάχνουν οἱ κάτοικοι τῶν Ἱεροσολύμων ἀπὸ περιέργεια, μὲ μιὰ διάθεση ἡ ἀναζήτησή τους νὰ ταράξει λιγάκι τὰ λιμνάζοντα νερὰ τῆς καθημερινῆς τους ρουτίνας.
Τὸν ψάχνουν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ γιὰ νὰ προσφέρουν ὑποτέλεια καὶ ἐκδούλευση στὸ βασιλιὰ Ἡρώδη.
Τὸν ψάχνει ἔντρομος καὶ ἀνήσυχος ὁ βασιλιὰς μὲ σκοπὸ ἐχθρικὸ καὶ δόλιο, γιατὶ νιώθει τὴν εὔθραυστη βασιλεία του νὰ ἀπειλεῖται ἀπὸ τὸν νηπιάσαντα «βασιλέα τῶν βασιλευόντων καὶ Κύριον τῶν κυριευόντων».
Χριστούγεννα. Ὁ Κύριος θὰ γεννηθεῖ ξανά. Κι ὅπως τότε ἔτσι καὶ τώρα· ἡ ἴδια ἀναζήτηση καὶ ἡ ἴδια ἀπορία: «Ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται;» Γιὰ τοὺς πολλοὺς ἡ Γέννησή Του θὰ σημάνει τὴν εὐκαιρία τῆς συμμετοχῆς τους στὰ κοσμικὰ ρεβεγιὸν καὶ στὰ νυκτερινὰ κέντρα διασκέδασης.
Ὁ ἐρχομός Του θά ’ναι μιὰ ἀκόμη εὐκαιρία γιὰ «διασκέδαση» καὶ γιὰ ξεφάντωμα.
Ἄλλοι πάλι θὰ «ἀναζητήσουν» κάτι στὰ πλούσια τραπέζια καὶ στὰ ἐντυπωσιακὰ δῶρα.
Ἐνῶ ἄλλοι θὰ περπατήσουν χιλιόμετρα μπροστὰ ἀπὸ στολισμένες βιτρίνες καὶ φωταγωγημένους δρόμους μὲ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι αὐτὴ εἶναι ἡ ἀτμόσφαιρα μέσα στὴν ὁποία μποροῦν νὰ αἰσθανθοῦν πὼς γεννιέται καὶ πάλι ὁ Χριστός.
