Σταυρόν χαράξας Μωσής επ΄ ευθείας ράβδω, την Ερυθράν διέτεμε τω Ισραήλ πεζεύσαντι. Την δε επιστρεπτικώς Φαραώ τοις άρμασι κροτήσας ήνωσε, επ΄ εύρους διαγράψας το αήττητον όπλον. Διό Χριστώ άσωμεν τω Θεώ ημών, ότι δεδόξασται!
Ράβδος εις τύπον του μυστηρίου παραλαμβάνεται.
Τω βλαστώ γαρ προκρίνει τον ιερέα.
Τη στειρευούση δε πρώην Εκκλησία νυν εξήνθησε.
Εισακήκοα Κύριε της οικονομίας σου το μυστήριον.
Κατενόησα τα έργα σου και εδόξασα σου την Θεότητα.
Ω! Τρισμακάριστον ξύλον! Εν ώ ετάθη Χριστός, Ο βασιλεύς και Κύριος. Δι ού πέπτωκε ο ξύλω απατήσας τω εν σοι δελεασθείς Θεώ τω προσπαγέντι σαρκί, τω παρέχοντι την ειρήνην ταις ψυχαίς ημών!
Νοτίου θηρός εν σπλάχνοις παλάμας Ιωνάς σταυροειδώς διεκπετάσας, το σωτήριον πάθος προδιετύπου σαφώς. Όθεν Τριήμερος εκδύς την υπερκόσμιον Ανάστασιν υπεζωγράφησε του σαρκί προσπαγέντος Χριστού του Θεού. Και Τριημέρω εγέρσει τον κόσμον φωτίσαντος!
Εκνοον πρόσταγμα τυράννου δυσσεβούς λαούς εκλόνησε πνέον απειλής και δυσφημίας θεοστυγούς. Όμως τρεις Παίδες ούκ εδειμάτωσε θυμός θηριώδης. Ου πύρ βρομιον. Αλλ αντηχούντι δροσοβόλω πνεύματι πυρί συνόντες έψαλλον. Ο Υπερύμνητος των Πατέρων και ημών Θεός ευλογητός ει!
Αινούμεν, ευλογούμεν και προσκυνούμεν τον Κύριον!
Ευλογείτε Παίδες της Τριάδος ισάριθμοι Δημιουργόν Πατέρα Θεόν.
Υμνείτε τον συγκαταβάντα Λόγον και το πυρ εις δρόσον μεταποιήσαντα. Και υπερυψούτε το πάσι ζωήν παρέχον Πνεύμα Πανάγιον εις τους αιώνας!
Μυστικός ει Θεοτόκε Παράδεισος αγεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν.
Υφ ού το του Σταυρού ζωηφόρον εν γη πεφυτούργηται δέντρον.
Δι ού νυν υψουμένου, προσκυνούντες αυτόν, Σε μεγαλύνομεν!
Ο δια βρώσεως του ξύλου τω γένει προσγενόμενος θάνατος δια Σταυρού κατήργηται σήμερον. Της γαρ προμήτορος η παγγενής κατάρα διαλέλυτε τω βλαστώ της αγνής Θεομήτορος. Ην πάσαι αι δυνάμεις των Ουρανών μεγαλύνουσι.
