Ας αποφεύγουμε λοιπόν να πολεμάμε άλλους και ας καταστρέφουμε τη ρίζα αυτών, την κενοδοξία και την φιλαργυρία. Διότι ή για χρήματα είναι κανείς εχθρός ή για μάταιη δόξα.
Εάν όμως είμαστε ανώτεροι από αυτά, θα γίνουμε ανώτεροι και του να κυριευόμαστε από την έχθρα. Και αν λοιπόν ακόμη σε υβρίσει, υπόφερέ το γενναία· διότι τον εαυτό του έβρισε, όχι εσένα.
Και αν ακόμη σε κτυπήσει, μην ανταποδώσεις το κτύπημα· διότι αυτός είναι εκείνος που δέχεται το κτύπημα, όταν κτυπά εσένα μεν με το χέρι, τον εαυτόν του δε με τον θυμό, και αποκτά πάρα πολύ κακή φήμη.
Εάν δε νομίζεις ότι αυτά είναι δύσκολα, σκέψου, ότι εάν κάποιος μανιακός ξέσχιζε το ένδυμα σου, ποιός θα έλεγες ότι κακοπάσχει; Εσύ πού έπαθες αυτό, ή εκείνος που έκαμε αυτό; Είναι ολοφάνερο ότι εκείνος.
Έπειτα, στην περίπτωση μεν που σχίζεται το ένδυμα ο δράστης έπαθε χειρότερα από τον παθόντα, στην περίπτωση δε που ξεσχίζεται η καρδία, διότι ο θυμός αυτό προξενεί, δεν νομίζεις ότι εκείνος παθαίνει μεγαλύτερα κακά από σένα, που δεν έπαθες τίποτε παρόμοιο;
Μη, βέβαια, μου ειπείς αυτό, ότι ξέσχισε το ένδυμα σου, άλλα ότι πρώτα ξέσχισε την καρδιά του. Διότι όπως ακριβώς δεν θα ημπορούσε να ύπαρξη ίκτερος εάν δεν σπάσει ή χολή και διαπεράσει τα όριά της, έτσι δεν θα μπορούσε να υπάρξει θυμός υπερβολικός, εάν δεν σκιστεί ή καρδία.
Όπως ακριβώς λοιπόν αν δεις κάποιον να πάσχει από ίκτερο, και αν ακόμη σου προξενήσει αμέτρητα κακά, δεν θα επιθυμούσες να έλθει εις εσένα το νόσημα. έτσι και με τον θυμό.
ΕΠΕ Χρυσοστόμου, τ. 5 , σελ. 313
