Ο π. Γαβριήλ έβλεπε την εικόνα του Θεού σε κάθε άνθρωπο, δεν ξεχώριζε κανέναν, συμπαθούσε πάντα τους αδύναμους. Και μας κάλουσε όλους σε ταπείνωση.
Ο γέροντας συχνά δίδασκε: «Για τον Θεό, όλες οι αμαρτίες είναι σαν τα βότσαλα στη θάλασσα – δεν υπάρχει τέτοια αμαρτία που να ξεπερνά το έλεός Του».
Ο π. Γαβριήλ απαγόρευε κατηγορηματικά να καταδικάζουμε : «Ο Κύριος ελέησε την πόρνη, έσωσε τον ληστή. Η Μαρία η Αιγύπτια ήταν πόρνη, αλλά με τη βοήθεια του Θεού άρχισε να αγωνίζεται στην έρημο, νήστεψε, προσευχήθηκε και νίκησε τα πάθη, καθαρίστηκε και έγινε άξια της Βασιλείας των Ουρανών.
Ο Κύριος θα μειώσει και θα εξυψώσει. Όταν αρχίζω να θεωρώ τον εαυτό μου καλύτερο από τους άλλους, τότε βάζω την τιάρα μου στο κεφάλι και βγαίνω έξω ξυπόλητος. Ο κόσμος με κοιτάζει και γελάει, αλλά βλέπω πόσο ασήμαντος είμαι».