Διανύουμε είδη την εβδομάδα των παθών του Κυρίου μας. Ας σκεφτούμε όμως λίγο και τους…”μικρούς Χριστούς”.
Την εβδομάδα των Παθών φίλε μου, σκέψου για λίγο πόσους “μικρούς Χριστούς” προσπέρασες.
Πόσους αγνόησες χαμένος μες στις σκέψεις σου, ενώ εκείνοι ανέβαιναν τον “Γολγοθά” τους. Κι ας ήταν ο Γολγοθάς τους η ίδια τους η καθημερινότητα.
Την εβδομάδα των Παθών συλλογίσου για λίγο, πόσοι “μικροί Χριστοί” πέρασαν από δίπλα σου κουβαλώντας έναν τεράστιο Σταυρό στις μικροσκοπικές τους πλάτες. Μα δεν τους πρόσεξες… Δεν τους βοήθησες.
Την εβδομάδα των Παθών, θυμήσου πόσους “μικρούς Χριστούς” αδίκησες… Πόσους “κρέμασες επί ξύλου”, πόσους πότισες με ξύδι και πόσους… “πρόδωσες”.
Την εβδομάδα των Παθών, δες τους “μικρούς Χριστούς” που ζούνε δίπλα σου… Στο παρακάτω το στενό… Μέσα στο σπίτι σου… Πέσε και ζήτα τους συγχώρεση… Θα νιώσεις τότε το χέρι του ίδιου του Χριστού να σε βαστάει με συμπόνια και να σε συγχωρεί!
Την εβδομάδα των Παθών, ας κάνουμε όλοι μας μια προσευχή παραπάνω και για τους υγειονομικούς σε αναστολή και ειδικά για τους απεργούς πείνας, ώστε να έχει αίσιο τέλος ο “Γολγοθάς” τους…
Λέμε ότι αγαπάμε τον Χριστό φίλοι μου, μα “σταυρώνουμε” καθημερινά τους ανθρώπους Του, ξεχνώντας ότι Εκείνος μέσα τους κατοικεί!
Άλλαξέ το φίλε μου, προλαβαίνεις! Το ίδιο θα κάνω κι εγώ…
