Ο αγιασμός είναι η μετοχή του ανθρώπου στις άκτιστες θείες ενέργειες είτε στην κατάσταση της καθάρσεως από τα πάθη είτε σε αυτήν του φωτισμού του νου είτε στην τελειωτική της θεώσεως.
Ο άνθρωπος που επείγεται στον αγιασμό συνεχώς αυξάνει, προκόβει πνευματικώς, αγγίζει και γεύεται την απάθεια. Αυτός που βιώνει την απάθεια, τον αγιασμό ζει μία μόνιμη έντονη πνευματική εμπειρία.
Αυτή η εμπειρία, που είναι η βίωση της θείας Χάριτος, δεν μπορεί να συγκριθεί με καμιά γήινη χαρά, με καμιά κοσμική εμπειρία.
Γέροντας Εφραίμ Βατοπαιδινός
