Ο Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός διηγήθηκε κάποτε στους μαθητές του μια ιστορία: Ήταν σε μια πόλη κάποτε μια πολύ όμορφη, αλλά και πολύ αμαρτωλή γυναίκα, η οποία είχε πολλούς φίλους.
Κάποτε όμως την αγάπησε ένας πολύ πλούσιος άρχοντας, ο οποίος της είπε ότι θα την παντρευτεί, αρκεί να ξεχνούσε όλες τις κακές παρέες της. Πραγματικά εκείνη συμμορφώθηκε και άρχισε να φροντίζει το καινούριο σπίτι της. Ο άρχοντας πήγε ένα ταξίδι.
Οι παλιοί της φίλοι το έμαθαν και αποφάσισαν να την πλησιάσουν.. Αποφάσισαν λοιπόν να πάνε να την βρούνε για να την τραβήξουν ξανά στην αμαρτωλή ζωή. Πήγαν λοιπόν στο πίσω μέρος του σπιτιού και άρχισαν να της σφυρίζουν για να βγει έξω.
Όμως αυτή έκλεισε τα’ αυτιά της και πήγε και κρύφτηκε στο πιο μέσα δωμάτιο του σπιτιού, για να μην τους ακούει. Και ο Αββάς έδωσε και την ερμηνεία της ιστορίας. Όμορφη γυναίκα είναι η ψυχή μας, οι φίλοι της οι αμαρτίες μας και οι δαίμονες, άρχοντας ο Χριστός, το σπίτι η Εκκλησία.
Οι δαίμονες θέλουν να αρπάξουν την ψυχή που αγαπά ο Θεός, αλλά αυτή επειδή αγαπά το Θεό, τους ξεφεύγει μένοντας πιστή στον Κύριο.
ΠΗΓΗ : Το Γεροντικό
