Μια μέρα, ο γέροντας έδωσε σε μια από τις θαυμάστριές του ένα φλιτζάνι τσάι, το οποίο είχε ασυνήθιστα ευχάριστη γεύση, και μετά έριξε ένα άλλο φλιτζάνι τσάι, αλλά πικρό και δυσάρεστο, για να μην μπορεί να το πιει.
«Το τσάι δεν είναι πάντα νόστιμο», είπε ο ερημίτης, «έτσι συμβαίνει η ζωή μας, επομένως πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας να αντέχουν το γλυκό και το πικρό σε αυτό εξίσου, να μην παρασυρόμαστε από χαρές και να μην επιβαρυνόμαστε από λύπες, αλλά να ευχαριστούμε Ο Θεός για όλα, γιατί ο Κύριος είναι σε ευημερία» μας δίνει τα μέσα να κάνουμε καλό στους πλησίον μας, και στη θλίψη και τη στέρηση μας οδηγεί στην προσευχή για τις ανάγκες μας, που είναι από μόνο του δώρο Του.
Άγιος Ιωάννης, (1791-1839)