Η εξωτερική δυστυχώς (κοσμική) μόρφωση συνέχεια παραμορφώνει τους ανθρώπους, ακόμη και αυτήν την όμορφη φύση του Θεού, και κάνει αφύσικη την ζωή των ανθρώπων με το άγχος που τους προσθέτει συνέχεια και οδηγεί καθημερινώς εκατοντάδες ανθρώπων (ακόμη και μωρά παιδιά με άγχος) στις ψυχαναλύσεις και στους ψυχιάτρους και κτίζει συνεχώς ψυχιατρεία και μετεκπαιδεύει ψυχιάτρους – ενώ οι περισσότεροι ψυχίατροι ούτε Θεό πιστεύουν ούτε ψυχή παραδέχονται.
Επομένως, πώς είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να βοηθήσουν ψυχές, ενώ και οι ίδιοι είναι γεμάτοι από άγχος;
Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να παρηγορηθεί αληθινά, εάν δεν πιστέψει στον Θεό και στην αληθινή ζωή την μετά θάνατον, την αιώνια;
Όταν λοιπόν συλλάβει ο άνθρωπος το βαθύτερο νόημα της ζωής της αληθινής, τότε φεύγει όλο το άγχος του, και έρχεται η θεία παρηγοριά, και θεραπεύεται.
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης