Τι πιο όμορφο και εύστοχο από την ρήση αυτή του μεγάλου πρωταγωνιστή της Ελληνικής Επαναστάσεως για την μεγάλη επέτειο της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων με την Μητέρα Ελλάδα! Πόσοι εχθροί ανά τους αιώνες θέλησαν να υποτάξουν αυτά τα Άγια χώματα και το περήφανο γένος των Ελλήνων! Δοκιμασίες και αγώνες αιματηροί αναρίθμητοι.
Ευρισκόμενοι στο σταυροδρόμι των τριών ηπείρων πάντοτε ήμασταν περίβλεπτοι και σημείο αναφοράς για όλους τους λαούς. Πόσο δε μάλλον που η χώρα αυτή κατοικείται και από έναν αγέρωχο στο πνεύμα, στη νόηση και στο φρόνημα λαό.
Τα Δωδεκάνησα μας ένθεν κι ένθεν των οποίων γεννήθηκε ο πολιτισμός πάντοτε ήσαν επί ξυρού ακμής. Ποτέ όμως δεν έχασαν το αδούλωτο πνεύμα τους και Ω του θαύματος πάντοτε αναγεννώνταν μέσα από την τέφρα τους ως φοίνιξ.
Σκοπιμότητες των μεγάλων δυνάμεων και πλημμελήματα της ελληνικής πολιτείας καθυστέρησαν πολύ την ένταξή τους και την ενσωμάτωσή τους στον ελλαδικό κορμό και το χαρμόσυνο αυτό γεγονός υλοποιήθηκε μόλις στις 7 Μαρτίου του 1948. Ένας πόθος προαιώνιος, ένας ασίγαστος και διακαής αγώνας επιτέλους έφτασε στο τέρμα του, με το πλήρωμα του χρόνου.
Η λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου υπογράφεται στην Σύμη, την γενέτειρά μου στις 8 Μαΐου του 1945 και η τότε Γερμανία παραδίδει τα νησιά στην σύμμαχο Αγγλία. Έκτοτε οι Δωδεκανήσιοι διατρανώνουν το ζήτημα της ένταξης τους στην Ελλάδα με κάθε τρόπο. Κανείς δεν αναπαύεται και όλοι επαγρυπνούν.
Ιδρύονται πατριωτικές οργανώσεις που μάχονται με κάθε μέσο ώσπου οι Άγγλοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα άγια νερά μας και έκτοτε να ανοίξει ο δρόμος για την πολυπόθητη ένωση.
Κλίμα πανευφρόσυνο και τα Δωδεκάνησά μας να σείονται σύγκορμα, επεκράτησε κατά την μείζονα για τον Ελληνισμό εκείνη επέτειο. Η σημαία η γαλανόλευκος με τον Τίμιο Σταυρό ανυψώθη στο Μανδράκι της Ρόδου και τα Δωδεκάνησα νησιά μας ( τα οποία παρεμπιπτόντως τυγχάνουν άνω των δεκατεσσάρων σε κατοικήσιμα) αναγορεύονται σε Νομό με πρωτεύουσα την Ρόδο.
Έκτοτε τα νησιά μας πρωτοστατούν σε όλες τις πτυχές της σύγχρονης Ελλάδας με αγώνες και παντοίες προσφορές.
Εθνική υπερηφάνεια κατακλύζει την ελεύθερη ψυχή μου τούτη την ώρα και θυμούμαι τους στίχους του μεγάλου δασκάλου μας, του Φώτη Βαρέλη ” σήμερα κρυφομίλησε η λευτεριά με μένα, πάψετε δώδεκα νησιά να ‘ στε συλλογισμένα”, που έγραψε για την μεγάλη μέρα της ογδόης Μαΐου του 1945, γεγονός που προοιώνιζε την εβδόμη Μαρτίου του 1948.
Σημειωτέον ότι το παρόν επίγραμμα είναι ανάγλυφο στο μνημείο των ηρώων της ιδιαιτέρας πατρίδος μου της Σύμης.
Χρόνια πολλά Ελλάδα μου !
Ζήτω τα Δωδεκάνησα μας !
Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων με το όμαιμον, το ομόθρησκον και το ομόγλωσσον !
Ο Δωδεκανήσιος τω πνεύματι και τω αίματι, Αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Μισσός