Γεννήθηκε στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς το 1900. Μόλις ξέσπασε ο Α΄ Βαλκανικός έφυγε από το νησί του με προορισμό τον Πειραιά και απώτερο σκοπό να υπηρετήσει την Πατρίδα.
Το 12χρονο παιδί αντιμετωπίστηκε ειρωνικά στην αρχή αφού σύμφωνα με τους αρμόδιους «ο πόλεμος είναι μόνο για άντρες». Ο μικρός Γεράσιμος δεν πτοήθηκε. Θα πετύχαινε το σκοπό του με άλλο τρόπο.
Έτσι βγήκε από το κτίριο και πήγε αμέσως στο σταθμό των τρένων, τα οποία γεμάτα φαντάρους και εφόδια έφευγαν για το μέτωπο. Μικρόσωμος καθώς ήταν κατάφερε να μη γίνει αντιληπτός από τους φρουρούς και κάτω από τα μάτια τους μπήκε σε ένα βαγόνι γεμάτο στρατιώτες.
Προορισμός του η Λάρισα και το 18ο Σύνταγμα Πεζικού της IV Μεραρχίας.
Μπήκε στην σειρά και παρουσιάστηκε κι εκείνος στον Διοικητή. Εκείνος γέλασε αλλά τελικά τον πήρε ως «παιδί του Συντάγματος».
Αφού ο μικρός ήθελε τόσο πολύ να πολεμήσει θα τον έβαζαν να κάνει ανώδυνες βοηθητικές εργασίες,όπως να μεταφέρει διαταγές, να γράφει επιστολές, να κάνει δουλειές κλητήρα και ό,τι άλλο δεν θα έθετε σε κίνδυνο την ζωή του.Όμως ο μικρός είχε άλλα σχέδια στο μυαλό του και κυρίως να αποδείξει ότι ο ρόλος του δεν ήταν διακοσμητικός…
Το βάπτισμα του πυρός το πήρε στην μάχη της Ελασσόνας. Στην συνέχεια πολέμησε στην κρίσιμη μάχη του Σαρανταπόρου, όπου για το θάρρος του στην μάχη αυτή, πήρε δώρο ένα όπλο Manlicher-Schonauer.
Στην μάχη Κιλκίς -Λαχανά, το 1913, η τύχη δεν ήταν με το μέρος του. Ήταν μια μάχη σώμα με σώμα και οι Ελληνικές απώλειες υπήρξαν μεγάλες. Λόγω του λοφώδους και γυμνού εδάφους της περιοχής, οι Έλληνες στρατιώτες ήταν διαρκώς εκτεθειμένοι στα εχθρικά πυρά.
Η Ελληνική νίκη ήταν σπουδαία, αλλά το κόστος σε ανθρώπινες ζωές ήταν μεγάλο.
Ο μικρός συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Βουλγάρους. Δεν φοβήθηκε όμως και κυρίως δεν πτοήθηκε. Ένα βράδυ κατάφερε να σκοτώσει τρεις Βούλγαρους από το απόσπασμα και να δραπετεύσει. Εξαφανίστηκε μέσα στην νύχτα και επέστρεψε στο στρατόπεδο. Επιστρέφοντας βρήκε έναν τραυματισμένο Εύζωνα και τον μετέφερε, σώζοντάς τον από βέβαιο θάνατο.
Για την ανδρεία του παρασημοφορήθηκε και προήχθη στον βαθμό του δεκανέα στις 28η Αυγούστου του 1913 σε ηλικία 13 ετών (ήταν ο μοναδικός 13χρονος). Ο ίδιος δεν παραβρέθηκε στην τελετή.
Αντ΄ αυτού το παράσημο παρέλαβε η μητέρα του από την Βασίλισσα Σοφία, η οποία μάλιστα υποκλίθηκε στην μητέρα του μικρού αγωνιστή.
Επίσης, το κράτος εξεδήλωσε την επιθυμία να αναλάβει την μόρφωσή του. Ο Γεράσιμος Ραφτόπουλος πέθανε σε ηλικία 18 χρονών, στις 28 Αυγούστου του 1918 από βρογχοπνευμονία, στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ως ο νεαρότερος Έλληνας Υπαξιωματικός του Α’ Βαλκανικού πολέμου!
