Ἀπό τήν σοφία τῶν Πατέρων
«Ἄν θέλης νά μήν ξεπέσης ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, μήτε τόν ἀδελφό σου νά ἀφήσης νά κοιμηθῆ στενοχωρημένος ἀπό σένα, μήτε ἐσύ νά κοιμηθῆς στενοχωρημένος ἐναντίον του. Συμφιλιώσου μέ τόν ἀδελφό σου καί τότε πήγαινε καί πρόσφερε στόν Χριστό μέ καθαρή συνείδησι τό δῶρο τῆς ἀγάπης, μέ ἔνθερμη προσευχή» (Ματθ. Ε΄ : 24).
«Ἐκεῖνος πού ἀγωνίζεται γιά τήν ἀρετή ποτέ δέν μένει μόνος του στόν πνευματικό του ἀγώνα. Πλάϊ του στέκει ὁ Θεός, «πάντοτε ζῶν εἰς τό ἐντυγχάνειν ὑπέρ αὐτοῦ» (Ἑβρ. Ζ΄ : 29).
Γιά τόν Δαβίδ αὐτό ἀποτελοῦσε πεῖρα: «προωρώμην τόν Κύριον ἐνώπιόν μου διά παντός, ὅτι ἐκ δεξιῶν μου ἐστίν, ἵνα μή σαλευθῶ» (Ψαλμ. Ιε΄ : 8).
Κι᾿ ὅταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἄρχισε νά καταποντίζεται στήν φοβερή τρικυμία, ὁ Κύριος ἅπλωσε τό χέρι του καί τόν κράτησε μέ τόν γεμάτο στοργή ἔλεγχο: γι᾿ αὐτό, ἄς μή φοβούμεθα. Ἄς ἀγωνιζόμαστε μέ ὑπομονή «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν…» (Ἑβρ. Ιβ΄: 2) καί θά νικοῦμε.
Σέ ἀγαπῶ, Θεέ μου, καί γι᾿ αὐτό θέλω νά σέ γνωρίσω καλύτερα. Γιατί ὅσο πιό πολύ σέ γνωρίζω, τόσο πιό πολύ σέ ἀγαπῶ».
Ἱερός Αὐγουστίνος