Ένας κύριος από τη Λεμεσό της Κύπρου επί μία διετία είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας. Πάθαινε συνεχείς διακοπές της αναπνοής του κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Το πρόβλημά του ήταν άρκετά έντονο, με συνέπεια να μή μπορεί να κοιμηθεί καλά, να μή άποδίδει στην εργασία του και να κινδυνεύει κατά την οδήγηση, λόγω των αϋπνιών του. Η όλη υπερένταση του έδωσε και μία μορφή μελαγχολίας.
Οι πολλοί και διάφοροι ιατροί που επισκέφθηκε του έδωσαν άφθονα φάρμακα, δίχως όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Επισκεπτόμενος τη μονή του οσίου, -λόγω του ότι μονάζειεκεί και μία συγγενής του, η οποία και του έδωσε και δυο κομποσχοίνια, μία άλλη μοναχή του τα έβαλε στην κάρα του οσίου για να ευλογηθούν-, έζησε ένα πρωτόγνωρο θαύμα.
Αναπαυόμενος στο κελλί του ξύπνησε από την πρόσκληση της επιτετραμμένης μοναχής στο ναό να την ακολουθήσει. Από την κάρα του οσίου εξερχόταν μία λεπτή, υπέροχη ευωδιά.
Προσκύνησε συγκινημένος και, όπως αναφέρει, η ευωδιά εισήλθε μέσα του. Έμεινε εκστατικός να θαυμάζει.
Μία μοναχή απλά και αυθόρμητα είπε: «Όποτε θέλει ευωδιάζει, μέχρι έξω βγαίνει η ευωδιά».
Συγκινημένος επέστρεψε στο κελλί του και διάβασε την παράκληση του αγίου. Από τότε διαπίστωσε μίααλλαγή στον τρόπο της αναπνοής του, οι πνεύμονές του λειτουργούσαν καλά.
Τα κομποσχοίνια ευωδίασαν και αυτά. Τούτο συνέβη στις 23.05.2009 το πρωί.
Αναχώρησε της μονής έχοντας βαθειά και φυσιολογική αναπνοή και την αίσθηση ότι η εύνοια του οσίου στάθηκε ιδιαίτερη σ’ αυτόν. Από τότε έφυγε το άγχος, η κατάθλιψη και η υπνηλία.
Νέες ιατρικές εξετάσεις έδειξαν πολύ καλά αποτελέσματα. Από τότε δεν συνέβη ξανά διακοπή της αναπνοής στονύπνο του. Το ανερμήνευτο λογικά αυτό γεγονός του έδωσε μεγάλη παρηγοριά και ενίσχυση.
Δεν ήταν ένας απλός ενθουσιασμός ή μία χαρά στιγμιαία, τα οποία πολλές φορές συμβαίνουν σε πολλούς, αλλά κάτι βαθύ, αληθινό και μόνιμο. Νοιώθει πλούσια ευεργετημένος από τον όσιο και συγχρόνως πολύ υποχρεωμένος έναντί του.
