Ὑπάρχουν τριῶν εἰδῶν γονυκλισιῶν.
ἅ)Ὅταν ποιοῦμε τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ στό σῶμα μας καί παράλληλα κάνουμε καί μία ὑπόκλιση πρός τό Εἰκονοστάσι ἀκουμπώντας κάθε φορά τήν παλάμη μας
στό γόνατό μας.
β)Στήν δεύτερη περίπτωση ,μετά ἀπό τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, τά δάκτυλά μας ἀκουμποῦν στό ἔδαφος σάν νά γειωνόμαστε μέ τόν τάπητα καί ἔτσι μέ τόν ταπεινό
Χριστό.
γ)Ἡ τρίτη γονυκλισία εἶναι ὅταν μαζί μέ τόν Σταυρό ὅπου σχηματίζουμε στό σῶμα μας, ἀκουμπᾶμε τό μέτωπό μας στό πάτωμα. Ἔτσι προσπίπτουμε στή γῆ γιά νά γίνουμε καί ἐμεῖς πνευματική γῆ ἀγαθή, κατάλληλη γιά νά δεχτεῖτόν Χριστό καί νά καρποφορήσει ἐκατονταπλασίονα.
Σέ αὐτή τήν περίπτωση ὅμως προσέχουμε καί σφίγγουμε τήν χούφτα μας γροθιά οὕτως ὥστε νά μήν τραυματίσουμε τά δάχτυλά μας ἀπό τήν πίεση στό ἔδαφος.
Οἱ γονυκλισίες εἶναι ἡ μισή προσευχή καί τόσο ἀναγκαία ἀφοῦ ὅπως ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος Παϊσιος καί πνευματικός κληρονόμος τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου :
«Νά κάνετε ὅσο περισσότερες μετάνοιες μπορεῖτε καί γιά τόν ἑαυτό σας καί γι’ αὐτούς πού εἶναι ἄρρωστοι, ἤ ἡλικιωμένοι καί δέ μποροῦν νά κάνουν μετάνοιες.
Οἱ μετάνοιες εἶναι προσευχή, ἀλλά συγχρόνως εἶναι καί ἄσκηση καί βοηθοῦν περισσότερο ἀπό ὅλες τίς ἄλλες πνευματικές ἀσκήσεις»
Μάλιστα ὁ Ὅσιος ,ὅταν βρίσκονταν στά τέλη τῆς ἐπιγείου ζωῆς του, θεωροῦσε ἀνώφελο νά ζήσει παραπάνω ,ἀφοῦ λόγω τῶν ἀσθενειῶν του δέν μποροῦσε πιά νά κάμει γονυκλισίες.
π.Διονύσιος Ταμπάκης
(Ἀπό τόν Πρόλογο τοῦ Β΄τόμου «ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ»)