«Η Αγάπη»
Δήμητρα Γ. Σαρρή
(πτυχιούχος τμήματος Θεολογίας, Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών)
Η θυσιαστική αγάπη πάντα μου θύμιζε τον ουρανό, γιατί η αληθής αγάπη έχει σταυρό αλλά έχει και ανάσταση… κι έτσι πάντοτε ψηλά την φανταζόμουν και την έθετα.
Η αγάπη είναι απέραντη ωσάν ο ουρανός, που όρια δεν γνωρίζει.
Κι όπως ο ουρανός εφάπτεται και αγγίζει την γη στον ορίζοντα, έτσι και η αγάπη νοιώθεται κι αγγίζει τον άνθρωπο στο στερέωμα της ψυχής.
Η θυσία δεν φωνάζει, μιλά με την σιωπή της. Η θυσία είναι πάντοτε εκεί και μόνο τα καθαρά μάτια την διακρίνουν, έτσι και τ’ άστρα στον ουρανό πάντα εκεί είναι, αλλά μόνον το βράδυ μπορεί κανείς να τα διακρίνει.
Κι όπως ο ουρανός, ετερόφωτα, λάμπει από τον ήλιο ή της σελήνης το θάμπος, έτσι και η αγάπη φωτίζεται κι ακτινοβολεί από την ευγένεια… την ευγένεια της ψυχής!
