Και οι συν αυτώ Ιωάννης, Στέφανος, Σεραπίωνας, ο Αιγύπτιος, Καλλίνικος ο μάγος, και οι δώδεκα Τριβούνοι, οι τρείς γυναίκες Μαρκιανή, Παλλαδία, Σωσάννη, δύο νήπια Κυριάκος και Χριστιανός και το λοιπό πλήθος.
Ό στρατηγός Μελέτιος διοικούσε τον ρωμαϊκό στρατό που είχε στρατοπεδεύσει στις Τάβες της Γαλατίας, κατά τους χρόνους της βασιλείας του Άντωνίνου (138-161).
Διαπιστώνοντας τήν ευλάβεια του και φοβούμενοι τον εκμηδενισμό της εξουσίας τους, οι δαίμονες πού κατοικούσαν στα είδωλα της περιοχής πήραν τήν μορφή σκύλων για νά επιτεθούν στους χριστιανούς.
Παίρνοντας μαζί του στρατιώτες πού συμμερίζονταν τήν πίστη του και με τήν βοήθεια αγγέλων, ό Μελέτιος θανάτωσε τα ζώα καί κομματιάζοντας τα έξεδίωξε τους δαίμονες. Μετέβη κατόπιν στον ειδωλολατρικό ναό καί με τήν προσευχή του έκανε σκόνη τα άγάλματα των θεών.
Οί γενναίοι όμολογητές συνελήφθησαν μέ διαταγή του διοικητή Μαξι[λίνου πού είχε έλθει από τήν Αίγυπτο για να εξαναγκάσει τους χριστιανούς να θυσιάσουν στους θεούς. ‘Αφού τούς εράβδισαν, τρύπησαν τους αστραγάλους τους με καρφιά, εκείνοι, όμως, παρέμειναν αναίσθητοι στον πόνο, γιατί ή ψυχή τους ήταν όλη στραμμένη στον Κύριο και στα αγαθά πού επαγγέλλεται στους πιστούς μάρτυρες του.
Έν συνεχεία έσκαψαν τα πλευρά τους με σιδερένια άγκιστρα και σημάδεψαν τό μέτωπο τους με τό σημείο του σταυρού.
‘Αφοΰ ύπέμειναν και άλλα πολλά βασανιστήρια, υπό τήν σκέπη τής θείας χάριτος, ο άγιος Μελέτιος έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου κρεμασθείς από ένα πεύκο, ενώ οί συναθλητές του, Στέφανος και Ιωάννης, αποκεφαλίσθηκαν.
Ό Σεραπίων, ο φύλακας τους, καταγόμενος άπό τήν Αίγυπτο, πού είχε μεταστραφεί βλέποντας τήν προστασία πού ο Θεός χορηγούσε στους μάρτυρες, βαπτίσθηκε άπό τον επίσκοπο τής πόλης, παραδόθηκε στους βασανιστές και κατόπιν απο-κεφαλίσθηκε μαζί με τον Καλλίνικο, έναν μάγο πού μεταστράφηκε κι αυτός διαπιστώνοντας ότι τά φίλτρα του ήσαν ατελέσφορα κατά τών χριστιανών.
Οί άλλοι συναθλητές του Μελετίου, Τριβούνοι, αξιωματικοί και άνθρωποι υψηλόβαθμοι, πέθαναν στήν πυρά. Τά ονόματα τους ήσαν: Φαύστος, Φήστος, Μάρκελλος, Θεόδωρος, Μελέτιος, Σέργιος, Μαρκελλίνος, Φήλιξ, Φωτεινός, Θεοδωρίσκος, Μερκούριος, Δίδυμος.
Οί γυναίκες του Στέφανου, του Ιωάννη και του Σεραπίωνα, Σωσάννη, Μαρκιανή και Παλλάδια, παραδόθηκαν κι αυτές ανελέητα στά βασανιστήρια μαζί με τά βρέφη τους, Κυριάκο και Χριστιανό.
Όταν ο διοικητής ρώτησε τά δύο νήπια ποιος είναι Θεός μεγαλύτερος, ο Ζεύς ή ο Χριστός, εκείνα ψέλλισαν: «Ό Χριστός!» και αποκεφαλίσθηκαν. Διηγούνται ότι οί δήμιοι, συνειδητοποιώντας έντρομοι τήν πράξη τους, πέθαναν παρευθύς.
Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Εκδόσεις Ίνδικτος
