Ελάχιστοι χριστιανοί γνωρίζουν το όνομα και το θαυμαστό έργο του Αγίου Ερμολάου. Μετρημένα στα δάχτυλα είναι και τα προσκυνήματα που υπάρχουν στη μνήμη του σε όλη τη χώρα.
Ενα από τα σημαντικότερα όμως είναι το μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα από το μεγαλύτερο νησί των Σποράδων, τη γραφική Σκύρο.
Ο Αγιος Ερμόλαος θεωρείται προστάτης και γιατρός των παιδιών, και οι Σκυριανοί τιμούν με σεβασμό και λαμπρότητα τη γιορτή του στις 26 Ιουλίου.
Πλήθος κόσμου που επιθυμεί να ανάψει ένα κερί στη χάρη του Αγίου Ερμολάου επισκέπτεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα το νησί όπου, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, πέθανε ο Θησέας και όπου η Θέτις προσπάθησε να κρύψει τον γιο της Αχιλλέα για να μην πολεμήσει στην Τροία.
Το κατανυκτικό κλίμα και ο κόσμος που συγκεντρώνεται με ευλάβεια στο λιμάνι του Μώλου για να πάει με τα μικρά, ξύλινα καΐκια στο νησάκι το Αγίου δίνουν στην ημέρα μια διαφορετική νότα.
Τα έθιμα
Μία ημέρα νωρίτερα το ακατοίκητο νησί επισκέπτονται μητέρες διάφορων ηλικιών για να καθαρίσουν το εσωτερικό του ναού και το προαύλιο, ώστε ο Αγιος να κρατήσει υγιή τα παιδιά τους και την επόμενη χρονιά.
Ασβεστώνουν και στολίζουν με λουλούδια την εξαιρετική εικόνα του Αγίου Ερμολάου, που βρίσκεται σε περίοπτη θέση και το σκαλιστό, ξύλινο τέμπλο.
Ανήμερα τη γιορτή οι βαρκάρηδες με στολισμένα τα ξύλινα καΐκια τους συγκεντρώνονται από τα ξημερώματα στο μικρό λιμανάκι του Μώλου, βόρεια της Χώρας και δίπλα στην πιο τουριστική παραλία του νησιού, τα ξακουστά Μαγαζιά.
Προσκυνητές με χειροποίητους άρτους, λουκουμάδες και σκυριανές λιχουδιές στα χέρια, και οι ιερείς του νησιού που θα τελέσουν την εορταστική λειτουργία επιβιβάζονται και το ταξίδι για το ακατοίκητο νησάκι ξεκινά.
Στη διαδρομή σιγοτραγουδούν στίχους αφιερωμένους στον Αγιο: «Στ’ Αγι’ Αρμολάου το νησί είναι ένα εκκλησάκι, το λένε Αγιε-Αρμόλαε, του Μώλου στολιδάκι.
Γιορτάζει τον Ιούλιο, το μήνα Αλωνάρη, στη χάρη Του πηγαίνουνε όλοι, μικροί-μεγάλοι. Του Μώλου τα ψαράδικα τον κόσμο κουβαλούνε, στο δρόμο που πηγαίνουνε τους λέν’ να τραγουδούνε».
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας οι μανάδες βγάζουν ένα ρούχο που φορούν εκείνη την ώρα τα παιδιά τους και το τοποθετούν, σύμφωνα με το έθιμο, σε μια τρύπα στην ανατολική πλευρά του βράχου για να το πάρει μακριά ο άνεμος και μαζί του τις αρρώστιες.
Το τελετουργικό ολοκληρώνεται με το προσκύνημα της εικόνας. Στην επιστροφή στήνεται πανηγύρι στο λιμάνι του Μώλου και το γλέντι με παραδοσιακά τραγούδια κρατά πολλές ώρες.
Γιατρός και ιερέας (μαζί) στη Νικομήδεια
Για τη ζωή του Αγίου Ερμολάου υπάρχουν ελάχιστες αναφορές. Ηταν γιατρός και ιερέας που έζησε στη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
Το όνομά του ήταν Ερμής, όταν όμως ασπάστηκε τον χριστιανισμό και χειροτονήθηκε έλαβε το όνομα Ερμόλαος, γιατί διέθετε το χάρισμα να ερμηνεύει το θείο λόγο στον λαό.
Κατά τους διωγμούς του 303 μ.Χ. ο Ερμόλαος και οι ιερείς Ερμιππος και Ερμοκράτης κατέφυγαν στην εξοχή της Νικομήδειας.
Εκεί ο Ερμόλαος γνώρισε έναν νέο σπουδαστή Ιατρικής, τον Παντολέοντα, που έγινε μαθητής του. Τον κατήχησε, τον βάπτισε χριστιανό και του έδωσε το όνομα Παντελεήμων, με το οποίο έγινε αργότερα ο γνωστός άγιος-γιατρός.
Το τέλος του Ερμολάου ήταν μαρτυρικό, αφού συνελήφθη από τους άντρες του άρχοντα της Νικομήδειας, ο οποίος διέταξε τον αποκεφαλισμό του. Παρόμοιο θάνατο είχαν ο Ερμιππος και ο Ερμοκράτης.
ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗΣ
