Ο Γαβριήλ ήταν Αρχιεπίσκοπος Σερβίας. Με άδεια των Τούρκων, είχε πάει στη Βλαχία και Ρωσία για να μαζέψει χρήματα, για τις ανάγκες της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Τότε κατηγορήθηκε από τον επίτροπο του στην Αρχιεπισκοπή, Βούλγαρο Μάξιμο, ότι επιβουλεύεται την Τουρκική εξουσία. Έτσι, όταν ο Γαβριήλ επέστρεψε απ’ τη Ρωσία, βρήκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο τον Μάξιμο. Αμέσως τότε ο Γαβριήλ, προέβηκε σε ενέργειες για την έξωσή του.
Ο Μάξιμος όμως πήγε στην Προύσα, όπου βρισκόταν ο Σουλτάνος και ο Βεζίρης και επανέλαβε τις συκοφαντίες εναντίον του Γαβριήλ. Τότε ο Βεζίρης κάλεσε τον Γαβριήλ από τη Σερβία στην Προύσα.
Εκεί, αφού τον ανέκρινε, πείστηκε μεν ότι πρόκειται για συκοφαντία, αλλά αξίωσε από τον μάρτυρα ν’ αρνηθεί τον Χριστό για να έχει τιμές και αξιώματα. Ο Ιεράρχης απέκρουσε τις προτάσεις και παρέμεινε ακλόνητος στη χριστιανική πίστη.
Έτσι, αφού σκληρά τον βασάνισαν, δέχτηκε το στεφάνι του μαρτυρίου με απαγχονισμό στις 13 Δεκεμβρίου 1659 μ.Χ. Ο Otto Meinardus, τοποθετεί το μαρτύριο του νέου Ιερομάρτυρα αυτού, στις 13 Οκτωβρίου 1681 μ.Χ.
