Ο Άγιος Αττικός γεννήθηκε στη Σεβάστεια της Αρμενίας, όπου και εκπαιδεύτηκε. Όταν πήγε στην Κωνσταντινούπολη, έγινε κληρικός της εκεί Αρχιεπισκοπής. Η μόρφωση του ήταν μέτρια, πολλή όμως ήταν η φιλοτιμία και ο κόπος του στο να μελετά για να μπορεί να κηρύττει. Στη ζωή του ήταν ασκητικός αλλά συγχρόνως και κοινωνικός τύπος.
Στην Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως διαδέχτηκε τον αποθανόντα – κατά το μήνα Οκτώβριο του 405 μ.Χ. – Αρσάκιο. Η εκλογή του έγινε στα τέλη του 405 μ.Χ. ή αρχές του 406 μ.Χ.
Επί της πατριαρχείας του έγιναν το 415 μ.Χ. τα εγκαινια του – πυρποληθέντος το 404 μ.Χ. – ναού της Αγίας Σόφίας ενώ το 421 μ.Χ. βάπτισε την περίφημη Αθηναΐδα, κόρη του Αθηναίου σοφιστή Λεοντίου, αφού τη μετονόμασε σε Ευδοκία και κατόπιν ευλόγησε τους γάμους της με τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Β’.
Υπήρξε μεγάλος ευεργέτης των φτωχών. Εργάστηκε εναντίον των δεισιδαιμονιών. Με την μετριοπάθεια και την αγαθότητα του κέρδισε πολλούς σχισματικούς και αιρετικούς. Το 422 μ.Χ. έγραψε στα Δίπτυχα της Εκκλησίας τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
Τέλος ο Άγιος Αττικός, παρά την μετριοπάθειά του, επέδειξε πολύ αυστηρή συμπεριφορά προς την αίρεση των Μασσαλιανών, που διατηρούσαν μοναχικά συγκροτήματα στη Μικρά Ασία και τη Συρία, και αυτοσεμνύνονταν ότι πραγματοποιούσαν την ηθική τελειότητα χωρίς να χρειάζεται ο Νόμος.
Έφθασαν και μέχρι του να περιφρονούν την εργασία και να ζουν από ελεημοσύνες λέγοντας ότι έχουν συστηματικά αξιωθεί θείων οράσεων και καταφρονούντες τα ιερά μυστήρια και τις παραδόσεις της Εκκλησίας.
Ο Αττικός πέθανε ειρηνικά το 425 μ.Χ. αφού πατριάρχευσε 20 χρόνια.
