O Άγιος Σαβίνος, γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Αιγύπτου από πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Διακρίθηκε για τον ανεπίληπτο βίο του και τη βαθιά του πίστη.
Όταν ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός (284 – 305 μ.Χ.) διέταξε απηνή διωγμό κατά των χριστιανών, ο εκεί έπαρχος Αρριανός, αναζήτησε εκ των πρώτων τον Σαβίνο.
Όμως οι χριστιανοί της περιοχής, οι οποίοι τον θεωρούσαν στήριγμα και παραμυθία τους, τον έπεισαν να προφυλάξει τη ζωή του για το καλό της εκκλησίας.
O Άγιος πείστηκε και κρύφθηκε μαζί με άλλους χριστιανούς σε κάποιο σπίτι έξω από την Ερμούπολη.
Όμως οι στρατιώτες του αυτοκράτορα τον ανακάλυψαν, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον ηγεμόνα της πόλης, ο οποίος γρήγορα κατάλαβε ότι ούτε με κολακείες, ούτε με τις απειλές, θα κατόρθωνε τίποτε.
Για το λόγο αυτό διέταξε να δέσουν μία πέτρα στο λαιμό του Αγίου και να τον ρίξουν στο νερά του Νείλου. Έτσι παρέδωσε το πνεύμα του, ο Σαβίνος, και έλαβε το στέφανο του μαρτυρίου το 287 μ.Χ.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.
Κηρύξας εὐσεβῶς, ἀσεβῶν ἐναντίων, τῶν πάντων Ποιητήν, σαρκωθέντα ἀτρέπτως, Σαβῖνε παμμακάριστε, ἱερῶς ἠνδραγάθησας· ὅθεν ἔφθασας, πρός ἀφθαρσίας χειμάῤῥουν, τέλος ἅγιον, ἐν ποταμῷ δεδεγμένος· διὸ εὐφημοῦμέν σε.
Κοντάκιον
Ἦχος β´. Τά ἄνω ζητῶν.
Πρός ὕδωρ ζωῆς, καὶ πέλαγος χρηστότητος, ἰθύνθης σαφῶς, ἱστίῳ τῷ τοῦ Πνεύματος, ποταμίοις ὕδασι, προσριφείς Σαβῖνε πανεύφημε· διὸ λύσιν ἁμαρτιῶν, ὀμβρίζεις ἀπαύστως, προσευχαῖς σου ἡμῖν.
Κάθισμα
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἀθλοφόρε μέγιστε, τῆς ἀληθείας ὁπλῖτα, Χριστομάρτυς ἔνδοξε, Κήρυξ τῆς θείας Τριάδος, αἴτησαι, τοῖς σὲ τιμῶσιν ἐξ ὕψους χάριν, δώρησαι, ταῖς σαῖς πρεσβείαις πᾶσιν εἰρήνην, τοῖς ἀπαύστως ἀνυμνοῦσι, τὴν θείαν μνήμην, τῆς σῆς ἀθλήσεως.
