Σε μία φαινομενικά συνηθισμένη ημέρα, ο απλός στρατιωτικός γίνεται μάρτυρας της πιο συνταρακτικής στιγμής όλης της Ιστορίας.
Αυτόπτης μάρτυρας. Θεόπτης. Το πιο εξευτελιστικό και βάρβαρο όργανο βασανισμού, θανάτου, μπροστά του πια έχει μετατραπεί ως το ιερότερο σύμβολο όλης της οικουμένης, ο Σταυρός.
Ο απλός στρατιωτικός μπορεί και βλέπει την Παναγία, μπορεί να δει επίσης και τον φονιά που πρώτος “εγκαινίασε” τη Βασιλεία των Ουρανών, τον κόσμο, τον ίδιο του τον εαυτό πλέον με άλλα μάτια.
Δεν είναι συνηθισμένη η ημέρα πια, δεν είναι και ο ίδιος απλός στρατιωτικός.
Κι εκεί αρχίσαν όλα.
«Αληθώς ο άνθρωπος ούτος, Υιός ήν Θεού»
