Ἀδελφοί, βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. Βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενέσιν. Ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; Καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾽ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. Οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. Διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω. Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος ; Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος ; Οὐχὶ ᾽Ιησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; Οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγίς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.
Ερμηνεία
Αδελφοί, η τροφή δεν μας δίνει αξία μπροστά στον Θεό, γιατί ούτε αν φάμε γινόμαστε καλύτεροι, ούτε αν δεν φάμε είμαστε χειρότεροι.
Όμως προσέχετε μήπως αυτό σας το δικαίωμα, να φάτε ή να μην φάτε, γίνει αφορμή να βλαφτούν εκείνοι πού έχουν αδύνατη συνείδηση.
Γιατί αν σε δει ο άλλος, εσένα πού έχεις τη γνώση, να κάθεσαι και να τρώγεις μέσα σ’ ένα ειδωλολατρικό ναό, η συνείδηση του, επειδή ακριβώς είναι άνθρωπος αδύνατος, δεν θα ξεθαρρέψει να τρώγει και αυτός τα κρέατα, πού θυσιάζονται στα είδωλα;
Και θα πάει χαμένος ο αδύνατος αδελφός για τη δική σου τάχα γνώση, ο αδελφός, όπου γι’ αυτόν πέθανε ο Χριστός.
Όμως έτσι, βλάπτοντας τους αδελφούς και πληγώνοντας τη συνείδηση τους, πού είναι αδύνατη, κάνετε αμαρτία στον Χριστό.
Γι’ αυτό ακριβώς, αν είναι και το φαγητό σκανδαλίζει τον αδελφό μου, εγώ λοιπόν δεν θα φάγω κρέας σ’ όλη μου τη ζωή για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου.
Δεν είμαι απόστολος; Δεν είμαι ελεύθερος; Μη και δεν είδα τον Ιησού Χριστό; τον Κύριον μας;
Δεν είσαστε εσείς το έργο μου με τη δύναμη του Κυρίου. Αν για άλλους δεν είμαι απόστολος, αλλά για σας βέβαια είμαι, γιατί εσείς με τη δύναμη του Κυρίου είσαστε η σφραγίδα πού βεβαιώνει την αποστολή μου.