Α. Ἦταν μεσάνυχτα
«Ἡσύχου σιγῆς περιεχούσης τὰ πάντα καὶ νυκτὸς ἐν ἰδίῳ τάχει μεσαζούσης, ὁ Παντοδύναμός Σου λόγος ἀπ’ οὐρανῶν ἐκ θρόνων βασιλειῶν, ἀπότομος πολεμιστὴς εἰς μέσον τῆς ὀλέθριας ἤλατο γῆς» (Σοφ. Σολομ. 18, 14-15) .
«Στὴ βαθειὰ σιγή ποὺ σκέπαζε τὸ κάθε τι καὶ ὅταν ἡ νύκτα βρισκόταν στὴ μέση της, ὁ παντοδύναμός Σου Λόγος ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, ἀπὸ τοὺς βασιλικοὺς θρόνους πήδησε ξαφνικὰ σὰν πολεμιστὴς στὴ γῆ ποὺ καταστρεφόταν».
Τὸ βιβλίο «Σοφία Σολομῶντος», ἢ ὅπως ὀνομάζεται ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες Πατέρες «ἡ Πανάρετος σοφία», ἀνήκει στὰ «Δευτεροκανονικά» βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ εἶναι ὅσο καὶ τἄλλα βιβλία τῆς Ἁγ. Γραφῆς, θεόπνευστο, ἂν καὶ ἔχουν ἀντίθετη γνώμη οἱ Ἑβραῖοι, οἱ Διαμαρτυρόμενοι καὶ οἱ ὀρθολογιστές. Ὅμως σὲ πεῖσμα τους εἶναι κι’ αὐτὸ θεόπνευστο.
Ἀπ’ αὐτὸ λοιπὸν παίρνουμε τὴν προφητεία ποὺ παρουσιάζουμε σὰν πρώτη στὴ σειρὰ γιὰ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου θυμᾶται, μὲ τοὺς στίχους ποὺ γράφει προηγουμένως, τὸν ἐρχομὸ τοῦ ἐξολοθρευτή ἀγγέλου στὴν Αἴγυπτο, γιὰ νὰ τιμωρήσει τὸν Φαραὼ ποὺ καταπάτησε τὸν λόγο ποὺ ἔδωσε στὸν ἀντιπρόσωπο τοῦ Θεοῦ, γιὰ ν’ ἀφήσει τοὺς Ἰσραηλῖτες νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ νὰ πᾶνε στὴ γῆ τῆς Ἐπαγγελίας.
Αὐτή βέβαια εἶναι ἡ γραμματικὴ ἑρμηνεία τοῦ κειμένου. Ἂν ὅμως κάνουμε μία σύγκριση τῆς γραμματικῆς ἑρμηνείας μὲ αὐτὰ ποὺ διηγεῖται ἡ Καινὴ Διαθήκη γιὰ τὴ γέννηση τοΰ Χριστοῦ θὰ δοῦμε μία καταπληκτικὴ ὁμοιότητα ἀνάμεσα στὶς δυὸ περικοπές.
Ἀπόλυτη ἡσυχία ἐπικρατοῦσε στὴ γῆ τὴ νύκτα ποὺ γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς. Κανένας δὲν περίμενε πὼς αὐτὸ τὸ μεγάλο γεγονός, ποὺ ἄλλαξε τὴν ἱστορία τοῦ κόσμου θὰ γινόταν ἐκείνη τὴν ἥσυχη νύκτα. Ὅμως ἔγινε.
Ἦταν μία ἥσυχη νύκτα, βαθειὰ ἠρεμία ἐπικρατοῦσε παντοῦ. Τὰ μεσάνυκτα ἦταν κοντά. Τότε ὁ Παντοδύναμος Λόγος τοῦ Θεοῦ κατέβηκε στὴν ταλαιπωρημένη γῆ τόσο ἀπότομα ὅσο καὶ ἕνας πολεμιστής, ποὺ κάνει ἐπίθεση γιὰ νὰ αἰφνιδιάσει τὸν ἀντίπαλό του.
Στὸ δεύτερο κεφάλαιο τοῦ Λουκᾶ διαβάζουμε τὴν περιγραφὴ τῆς γέννησης τοῦ Σωτῆρα: «Ἦταν νύκτα κι’ οἱ βοσκοὶ τῆς περιοχῆς φύλαγαν τὰ κοπάδια τους μεσ’ τὰ χωράφια. Ξαφνικὰ παρουσιάστηκε μπροστὰ τους ἕνας ἄγγελος γιὰ νὰ τοὺς ἀνακοινώσει τὸ μεγάλο γεγονός, πὼς σαρκώθηκε ὁ Θεός».
Δὲν περίμεναν οἱ βοσκοὶ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ ἀγγέλου, οὔτε καὶ τὴν συνταρακτικὴ εἴδηση ποὺ τοὺς ἔφερνε. Γι’ αὐτὸ φοβηθήκανε. Ἀπότομα τούς ᾖρθε τὸ νέο. Ἀπότομα κι’ αἰφνιδιαστικὰ ᾖρθε ὁ Μεσσίας στὴ γῆ.
«Ἀπότομος πολεμιστής», λέει ἡ προφητεία. Ἀλλὰ ὁ Κύριος δὲν ἦταν μήπως πολεμιστής; Ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἔζησε, πολέμησε τὸ κακὸ καὶ τὸν ἄρχοντα τοῦ κακοῦ.
