Το σπουδαιότερο όμως θαύμα, πού στερέωσε την πίστη των Ορθοδόξων και συνετέλεσε, ώστε το όνομά της ν’ ακούγεται ευφήμως και να τιμάται σ’ ολόκληρη την Οικουμένη είναι το εξής:
Ένας ιερεύς, Ευτυχής ονόματι, παρακινούμενος από τον Σατανά έγινε, κατά τους χρόνους του Θεοδοσίου του μικρού, το 410 μ.Χ., αρχηγός αιρέσεως. Ισχυριζόταν, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός έχει μίαν μόνην φύση, την της θεότητος. Ο Αγ. Φλαβιανός, για την κακοδοξία αυτήν, τον καθαίρεσε.
Αυτός όμως χρησιμοποιούσε τους ευνούχους του Βασιλέως σαν όργανα του και ετάραζε την γαλήνη της Εκκλησίας, με την κακοδοξία του. Τούτο συνέβαινε μέχρις ότου ο βασιλεύς Θεοδόσιος απέθανε. Όταν όμως βασίλευσε ο Μαρκιανός μαζί με την Πουλχερία, συγκροτήθηκε Οικουμενική Σύνοδος (το 451) στην Χαλκηδόνα, για να εξετάσει το ζήτημα.
Συνήλθαν λοιπόν στην Χαλκηδόνα εξακόσιοι τριάκοντα επίσκοποι και συγκρότησαν την Τετάρτη Οικουμενική Σύνοδο.
Έπειτα από πολλή θεολογική συζήτηση καταδίκασε και αναθεμάτισε η Σύνοδος αυτή τον Ευτυχή και τον ακόλουθο του Διόσκουρο, καθώς και όλους εκείνους πού εξακολουθούσαν να βλέπουν εις τον Χριστό μία φύση και μία ενέργεια, και όχι δύο φύσεις και δύο ενέργειες, την θεία και την ανθρώπινη, ασυγχύστως και ατρέπτως ηνωμένες.
Οι αιρετικοί όμως, παρ’ όλα; αυτά, δεν πείθονταν στο Ορθόδοξο δόγμα της Αγίας Συνόδου. Γι αυτό οι Άγιοι πατέρες μεταχειρίσθηκαν άλλον τρόπον να πεισθούν.
Και τα δύο μέρη: οι Ορθόδοξοι και οι αιρετικοί Μονοφυσίται έγραψαν ότι πίστευαν σε δύο ξεχωριστούς τόμους, βιβλία.
Εκεί στην Χαλκηδόνα, όπως είπαμε, ήταν η θήκη, πού περιείχε το σώμα της Αγίας Ευφημίας, η οποία είχε μαρτυρήσει προ 148 ετών. Την άνοιξαν με ευλάβεια και άφησαν επάνω στο στέρνο της τα δύο βιβλία: Το Ορθόδοξο και το αιρετικό.
Σφράγισαν τη θήκη και έπειτα από μερικές ημέρες την ξανάνοιξαν. Είδαν όμως θαύμα εξαίσιο και εκπληκτικό: Βρήκαν τον τόμο των αιρετικών Μονοφυσιτών πεταμένο κάτω από τα πόδια της Αγίας, ενώ τον Τόμο των Ορθοδόξων, πού είχε την απόφαση της Ιεράς Συνόδου, τον κρατούσε η Αγία Ευφημία στην αγκαλιά της.
Έπειτα από αυτό το θαύμα όλοι οι Ορθόδοξοι χάρηκαν, στερεώθηκαν στην πίστη και δοξάσανε τον Θεό, πού κάνει τέτοια θαυμάσια, για να διορθωθούν πολλοί και μπουν στον ίσιο δρόμο.
Οι αιρετικοί Μονοφυσίται ντροπιάστηκαν. Δυστυχώς όμως οι αιρεσιάρχες Ευτυχής και Διόσκουρος, πού είχαν γίνει αμετανόητα όργανα του Διαβόλου, έμειναν από τον εγωισμό τους στην πλάνη, την όποια προσπαθούσαν να διαδώσουν.
Μονοφυσίται σήμερα είναι η Αβυσσινία, και μένουν στην αίρεση, διότι έτσι το βρήκαν από τους προγόνους των.
Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο «Η Αγία Ευφημία»
