Αφού με πόνο και βαθιά θλίψη κήδευσαν όλες οι αδελφές την Ηγουμένη τους, μαζεύτηκαν μετά στο ηγουμενείο για να εκλέξουν την καινούρια ηγουμένη. Μαζί τους ήταν και η ταπεινή Ειρήνη.
Τα μάτια όλων των μοναζουσών ήταν στραμμένα πάνω στην ευλογημένη δούλη του Θεού Ειρήνη. Αυτήν ήθελαν όλες να έχουν για πνευματική μητέρα.
Πώς όμως θα την έπειθαν να αποδεχτεί το μεγάλο αυτό αξίωμα της ηγουμένης, αφού μόνο την τελευταία θέση ήθελε πάντα να έχει;
Είχαν και το φόβο μήπως από ταπείνωση, για να μη γίνει ηγουμένη, τους έφευγε από το μοναστήρι κρυφά. Παρακαλούσαν λοιπόν το Θεό με δάκρυα να τους φωτίσει πώς να χειριστούν το θέμα.
Με θεία τότε φώτιση αποφάσισαν να αναφέρουν το πρόβλημα στον άγιο και ομολογητή Πατριάρχη Μεθόδιο και να φροντίσει αυτός για την επίλυσή του.
Ήταν γνωστή σε όλους η αγιότητα του ανθρώπου αυτού, που στα δύσκολα χρόνια της εικονομαχίας βασανίσθηκε πολύ σκληρά. Ήταν ορατά στο σώμα του τα πολλά μαρτύρια που του έκαναν οι εικονομάχοι.
Είχε Πνεύμα Άγιο πάνω του και έκανε πολλά θαύματα. Είχε δε προορατικό χάρισμα και γνώριζε τα μέλλοντα.
Σ’ αυτόν λοιπόν αποφάσισαν να καταφύγουν όλες οι αδελφές για να τους βοηθήσει στο μεγάλο τούτο πρόβλημα.
Πράγματι, αφού πήραν μαζί τους με το ζόρι και την Ειρήνη, ήλθαν στον Πατριάρχη.
Εκείνος, αφού με χαρά τις υποδέχτηκε, τις ρώτησε αμέσως:
– Ποια απ’ όλες προτείνετε για ηγουμένη σας;
– Αυτήν που θα μας υποδείξει η αγιοσύνη σας, γιατί πιστεύουμε ότι το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί στην καρδιά σας, θα σας φανερώσει ποια είναι άξια να γίνει η πνευματική μας Μητέρα.
– Εγώ γνωρίζω, απ’ αυτά που μου αποκάλυψε ο Θεός, ότι όλες σας θέλετε για ηγουμένη σας τη σεμνότατη Ειρήνη, της οποίας την άγια και ενάρετη ζωή μου φανέρωσε ο Θεός.
Σαν άκουσαν αυτά, οι μοναχές θαύμασαν το προορατικό χάρισμα του αγίου Πατριάρχη τους και του είπαν:
– Ας είναι δοξασμένος ο άγιος Θεός που κατοικεί στη μακάρια ψυχή σας και σας φωτίζει να φανερώνετε τα απόκρυφα.
Τότε ο άγιος αυτός Πατριάρχης, αφού κάλεσε κοντά του την Ειρήνη, της είπε να μη στεναχωριέται και να μη κλαίει για την απόφαση αυτή, γιατί είναι το θέλημα του Θεού.
Στο μεγάλο έργο που την διάλεξε ο Κύριος για να καθοδηγήσει στην αγιότητα τις αφιερωμένες σ’ Αυτόν ψυχές, δεν θα είναι μόνη της. Το άγιο Πνεύμα θα την φωτίζει και θα την κατευθύνει.
Αφού τέλειωσε τις σοφές διδασκαλίες του, σηκώθηκε από το θρόνο του και οδήγησε την αδελφότητα μαζί με την νεοεκλεχθείσα ηγουμένη στον Πατριαρχικό Ναό, όπου με ύμνους και ψαλμωδίες χειροτόνησε την Ειρήνη σε διάκονο της μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.
Οι καρδιές όλων ήταν πλημμυρισμένες από χαρά και ευτυχία. Η μόνη που ήταν απαρηγόρητη, γιατί πίστευε πως δεν ήταν άξια γι’ αυτό το μεγάλο αξίωμα, ήταν η Ειρήνη.
Όλες τότε οι αδελφές, αφού γονάτισαν κοντά της για να τους δώσει την πρώτη ηγουμενική ευλογία, με λόγια αγάπης, σαν παιδιά στην πιο τρυφερή και γλυκιά μητέρα τους, της υποσχέθηκαν πως θα την ακούν και θα τηρούν τα θεϊκά προστάγματα.
Οι συγκινητικές εκφράσεις αγάπης των μοναζουσών στην νέα τους Ηγουμένη, έκαναν την αγία Ειρήνη να γονατίσει ενώπιον της εικόνας του εσταυρωμένου Χριστού και να ζητήσει, με πύρινη προσευχή και δάκρυα θερμά, την θεϊκή βοήθεια.
Παρακάλεσε τον Θεό όσο αυτή θα ήταν ηγουμένη να μη μπορέσει ποτέ ο διάβολος να κερδίσει καμιά ψυχή.
Ποιος μπορεί να περιγράψει τη χαρά και την ευτυχία του κόσμου, όταν πληροφορήθηκαν πως η Ειρήνη, το εκλεκτό αυτό σκεύος του Παναγίου Πνεύματος, είχε εκλεγεί Ηγουμένη της Μονής του Χρυσοβαλάντου!
Πλήθος κόσμου ήρθε στο μοναστήρι για να πάρει την ευχή της. Οι αδελφές ευχαριστούσαν με ύμνους και δοξολογίες τον Θεό για το μεγάλο αυτό δώρο. Όλοι χαιρόντουσαν και πανηγύριζαν.
Η ευλογημένη Ειρήνη, γονατιστή τώρα μπροστά στην εικόνα του αγαπημένου της Ιησού, αποφασίζει να αυξήσει τους ασκητικούς κόπους, τις νηστείες, τις αγρυπνίες και τις προσευχές, για χάρη των πνευματικών της παιδιών.
Όπως μια μάνα θέλει ό,τι έχει να τα δίνει στα παιδιά της, έτσι και αυτή θέλει να χαρίζει στον Χριστό κάθε της ασκητικό κόπο για να ευλογεί και να αγιάζει ο Θεός τις μοναχές της.
