Η Αγία Βερονίκη, έζησε και έδρασε για την χριστιανική πίστη στην πόλη Πανεάδα. Αξιώθηκε μάλιστα να συναντήσει τον ίδιο τον Χριστό, ο οποίος την θεράπευσε από την βασανιστική αιμορραγία πού είχε.
Για να τιμήσει και να ευχαριστήσει λοιπόν τον Κύριο, έκανε έναν ανδριάντα του Χριστού για να τον τιμούν και προσκυνούν οι πιστοί.
Μετά έγινε μέλος της πρώτης Εκκλησίας και απεβίωσε σε βαθιά γεράματα.
Την εποχή του αυροκράτορα Θεοδοσίου του Β’ του Μικρού συνέβη το εξής γεγονός: Ένας ιερομόναχος, ονόματι Ευτύχης έγινε αιρετικός λέγοντας και υποστηρίζοντας ότι ο Χριστός είχε μία φύση και μία ενέργεια.
Εξαιτίας της κακοδοξίας του, καθαιρέθηκε το 448 μ.Χ. από τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φλαβιανό.
Εκείνος παρά την καθαίρεσή του δεν σταμάτησε να διδάσκει την κακοδοξία του εις βάρος της Εκκλησίας, μέχρι τον θάνατο του Θεοδοσίου.
Με την ανάληψη όμως των αυτοκρατορικών καθηκόντων από τούς Μαρκιανό και Πουλχερία, συνήλθε με πρωτοβουλία τους η Δ’ Οικουμενική Σύνοδος της Χαλκηδόνας το 451 μ.Χ. στην σύνοδο πήραν μέρος 630 Άγιοι πατέρες, οι οποίοι καταδίκασαν τον Ευτύχιο και τούς αιρετικούς του Μονοφυσιτισμού.
Επειδή όμως οι αιρετικοί δεν πείστηκαν, τότε και τα δύο μέρη δηλαδή και οι ορθόδοξοι και οι αιρετικοί έγραψαν τα φρονήματά τους σε δύο βιβλία και αφού άνοιξαν την λάρνακα της Αγίας Ευφημίας, τούς τοποθέτησαν σφραγισμένους πάνω στο στήθος της.
Ύστερα από μερικές μέρες αφού πρώτα προσευχήθηκαν, άνοιξαν πάλι την λάρνακα και είδαν τον τρόμο των αιρετικών ριγμένο στα πόδια της Αγίας.
Αμέσως δοξολόγησαν τον Θεό για το θαύμα. Έτσι γιορτάζουμε σήμερα την μνήμη των αγίων εξακοσίων τριάκοντα θεοφόρων Πατέρων της εν Χαλκηδόνα Αγίας και Οικουμενικής Δ’ Συνόδου.
