Η Αγία Σοφία και οι κόρες της Πίστη, Ελπίς, Αγάπη, καταγόταν από μια μεγάλη πόλη της Ιταλίας και έζησαν επί Αυτοκράτορος Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.), πήραν δε τα ονόματα τους από το χωρίο της Καινής Διαθήκης στον «ύμνο της αγάπης»: «νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα• μείζων δε τούτων η αγάπη» ( Α’ Κορ. 13:13).
Η Αγία Σοφία, τίμια και θεοσεβής γυναίκα, χήρεψε πολύ νωρίς και με τις τρεις κόρες της ήλθε στη Ρώμη.
Όταν ο Αυτοκράτορας έμαθε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές, διέταξε να τις συλλάβουν. Ζήτησε να παρουσιαστούν μπροστά του οι τρεις κόρες, μία-μία.
Πρώτη η δωδεκάχρονη Πίστη, η οποία δε δέχτηκε να απαρνηθεί τη χριστιανική πίστη, απάντησε με τα λόγια της Αγίας Γραφής: «εν πίστει ζω τη του υιού του Θεού του αγαπήσαντός με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού» (Γαλ. 2: 20) δηλαδή «ζω εμπνεόμενη από την πίστη μου στον Χριστό, που με αγάπησε και έδωσε τον εαυτό Του για τη σωτηρία μου».
Τότε, μετά από βασανιστήρια, την αποκεφάλισαν.
Ακολούθησε η δεκάχρονη Ελπίδα η οποία απάντησε επίσης με τα λόγια της Αγίας Γραφής: «ηλπίκαμεν επί Θεώ ζώντι, ος εστι σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα πιστών» (Α΄ Τιμοθ. 4:10) Δηλαδή, «ναι, διότι έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας στον ζωντανό Θεό, που είναι σωτήρ όλων των ανθρώπων, και ιδιαίτερα των πιστών». Αμέσως τότε και αυτή αποκεφαλίστηκε.
Και η εννιάχρονη Αγάπη με ανδρεία απάντησε ότι η ύπαρξή της είναι στραμμένη «εις την αγάπην του Θεού και εις την υπομονήν του Χριστού» (Β’ Θεσσαλ. 3: 5), έτσι και οι τρεις αδελφές δεν απαρνήθηκαν την πίστη τους και αποκεφαλίστηκαν.
Η μητέρα τους Σοφία ενταφίασε με τιμές τις κόρες της και παρέμεινε για τρεις μέρες δίπλα στους τάφους τους, έκανε γονατιστή την ακόλουθη προσευχή: «Αγαπημένα μου παιδιά, δεχτείτε τη μητέρα σας ως συγκάτοικο εκεί, όπου και σεις αναπαύεστε».
Και ήταν τέτοια η επιθυμία της καρδιάς και του νου της γενναίας και εξαίρετης αυτής μητέρας, που εισακούσθηκαν τα λόγια της και παρέδωσε το πνεύμα της. Για τον ακριβή τόπο όπου μαρτύρησαν και ενταφιάστηκαν, άλλες μεν αρχαίες πηγές αναφέρουν την Via Aurelia, κοντά στη Ρώμη, άλλες δε την Via Appia.
Υπολογίζεται ότι μαρτύρησαν περί το 137. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους στις 17 Σεπτεμβρίου.
