«…καί ἔσται χαρά σοι καί ἀγαλλίασις, καί πολλοί ἐπί τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται» (Λουκ. α’ 14)
Κατά τήν σημερινή Κυριακή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, συμπίπτει ἡ ἁγία ἑορτή τοῦ Γενεσίου τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου.
Τρία μόνον γενέθλια ἑορτάζει, ὡς γνωστόν, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία : τήν Γέννησι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού πανηγυρίζουμε τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, τήν γέννησι τῆς Παναγίας μας, πού τήν τιμᾶμε στίς 8 Σεπτεμβρίου καί τή γέννησι τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, πού γιορτάζουμε σήμερα.
Οἱ γονεῖς τοῦ Προδρόμου, ὁ Ζαχαρίας καί ἡ Ἐλισάβετ, ἦταν εὐσεβεῖς καί δίκαιοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πιστοί τηρητές τοῦ θείου νόμου καί ἀκατηγόρητοι στή ζωή τους. Ἡ Ἐλισάβετ ἦταν, ὡς γνωστόν, στεῖρα καί ἄτεκνη καί οἱ προσευχές τοῦ εὐλογημένου αὐτοῦ ζεύγους γιά νά λυθοῦν τά δεσμά τῆς ἀτεκνίας ἦσαν διαρκεῖς καί πολυχρόνιες.
Ὁ Πανάγαθος Θεός εἰσάκουσε στόν ἁρμόδιο καιρό τίς ὁλόθερμες δεήσεις κάι ἱκεσίες τοῦ ἱερέα Ζαχαρία καί τῆς συζύγου του Ἐλισάβετ καί διά στόματος τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ ἔφερε τό εὐχάριστο μήνυμα στόν Ζαχαρία, ἐνῶ ἐκτελοῦσε τά ἱερατικά του καθήκοντα μπροστά στό θυσιαστήριο τοῦ θυμιάματος.
Ὁ Ζαχαρίας ταράχθηκε, ὅταν τόν εἶδε, καί κυριεύθηκε ἀπό φόβο. Ὁ ἄγγελος, ὅμως, τοῦ εἶπε : «Μή φοβᾶσαι, Ζαχαρία, γιατί ἡ προσευχή σου εἰσακούσθηκε ἡ γυναίκα σου ἡ Ἐλισάβετ θά γεννήσει υἱό καί θά τοῦ δώσης τό ὄνομα Ἰωάννης.
Θά νοιώσεις χαρά καί ἀγαλλίασι καί θά χαροῦν πολλοί γιά τή γέννησί του. Ἡ προσφορά του θά εἶναι μεγάλη στό ἔργο τοῦ Κυρίου. Δέν θά πιῆ κρασί καί ἄλλα δυνατά ποτά καί θά εἶναι γεμᾶτος μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ἤδη ἀπό τήν κοιλιά τῆς μητέρας του. Θά κάνει πολλούς Ἰσραηλίτες νά ἐπιστρέψουν στόν Κύριο τόν Θεό τους.
Αὐτός θά προπορευθῆ στό ἔργο τοῦ Κυρίου μέ τό πνεῦμα καί τήν δύναμι τοῦ Προφήτη Ἠλία. Θά συμφιλιώσει πατέρες μέ παιδιά καί θά κάνει τούς ἀσεβεῖς νά ἀποκτήσουν τήν φρόνησι τῶν δικαίων. Ἔτσι θά ἑτοιμάση τόν λαό νά ὑποδεχθῆ τόν Κύριο».
Αὐτό ἦταν τό χαρμόσυνο ἄγγελμα, πού ἐκόμισε ὁ Ἄγγελος στόν Ζαχαρία, τόν πατέρα τοῦ Προδρόμου. Μαζί μέ τήν χαρμόσυνη αὐτή ἀγγελία προσδιορίζονταν ἡ προσωπικότητα καί τό προδρομικό ἔργο τοῦ Τιμίου Προδρόμου, μέ τό ὁποῖο θά προλείανε τό ἔδαφος καί θά προετοίμαζε τόν δρόμο γιά τόν ἐρχομό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Ὁ Ζαχαρίας ἔδειξε δυσπιστία στά λόγια τοῦ Ἀγγέλου, γνωρίζοντας τήν περασμένη ἡλικία καί τά γηρατειά τοῦ ἴδιου καί τῆς γυναίκας του Ἐλισάβετ.
Καί εἶναι γνωστή ἡ σιωπή καί ἀλαλία πού τοῦ ἐπιβλήθηκε γιά τήν στάσι του αὐτή μέχρι τήν ὥρα πού θά γίνονταν πραγματικότητα τά λόγια τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ. Ἀκόμα, γνωρίζουμε καί τή θερμή δοξολογία, πού ἀπηύθυνε στόν Θεό, ἀφοῦ γεννήθηκε τό παιδί καί μετά τήν ὀνοματοδοσία του.
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Μεγάλη χαρά καί ἀγαλλίασις ἦταν γιά τόν Ζαχαρία καί τήν Ἐλισάβετ, ἀλλά καί γιά τούς οἰκείους καί συγγενεῖς τους, ἡ θαυμαστή γέννησις τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου.
Δέν ἦταν μόνο τό γεγονός ὅτι ἕνας ἀκόμη ἄνθρωπος εἶδε τό φῶς τῆς ζωῆς, πού αὐτό, ἀσφαλῶς, εἶναι ὑπόθεσις πολλῆς χαρᾶς καί εὐφροσύνης, ἀλλά ἡ ἰδιαίτερη χαρά καί ἀγαλλίασις ἔγκειται στό ὅτι τό βρέφος Ἰωάννης ἦταν ἁγιασμένο ἀπό τήν κοιλία τῆς μητέρας του καί γεμᾶτο ἀπό τή χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἀκόμη, θά ἔπαιζε τόν τόσο σπουδαῖο ρόλο ὡς Πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ γιά νά προετοιμασθῆ ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, προκειμένου νά ὑποδεχθῆ τόν Θεῖο Λυτρωτῆ καί Σωτῆρα Χριστό.
Αὐτή ἡ ἀνείπωτη χαρά καί ἀγαλλίασις τῶν γονέων καί οἰκείων τοῦ Τιμίου Προδρόμου εἶναι καί πνευματική χαρά ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, διότι ἔτσι εὐοδώθηκε τό ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου.
Εἴθε ἀδελφοί μου, μέ τίς ἅγιες πρεσβεῖες τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, νά ἔχωμε πάντοτε στήν ψυχή μας πνευματική χαρά καί ἀγαλλίασι, καί πιό συγκεκριμένα τήν λυτρωτική χαρά ὅτι διά τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ σῳζόμεθα καί ἀπολαμβάνουμε τά ἀγαθά τῆς αἰωνίου Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Γένοιτο.
† Ὁ Κ.Σ.
