Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. ι΄32-33, 37-38, ιθ΄27-30
«Όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς».
Aκούσαμε στο Ευαγγέλιο τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό να ζητά και να υπόσχεται. Να ζητά από ημάς πλήρη αγάπη, τέλεια αφοσίωση και θερμή πίστη, αλλά και να υπόσχεται αιώνια αγαθά, αφάνταστη μακαριότητα σ’ εκείνους που θα φανούν άξιοι μαθητές Του.
Ακούοντας τα λόγια αυτά του Κυρίου ο απόστολος Πέτρος ρώτησε τον Δάσκαλο και Κύριο του. Κύριε, του είπε, εμείς που αφήκαμε τα πάντα, συγγενείς, φίλους, πατρίδα, επάγγελμα, και σε ακολουθήσαμε τι έχουμε να κερδίσουμε;
Ποια θα είναι η αμοιβή μας; Και πήρε την απάντηση από τον Κύριο; Σεις που πραγματικά αφήσατε τα πάντα και με ακολουθήσατε, θα απολάυσετε την μεγαλύτερη τιμή και δόξα στην Βασιλεία των Ουρανών.
«Υμείς δε καθίσεσθε επί δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ», δηλαδή τους υποσχέθηκε πώς από ότι άφησαν και θυσίασαν, αυτοί θα απολαύσουν «εκατονταπλάσια», αλλά και δόξα αιώνιο.
Αλλά όλα αυτά που ζήτησε ο Κύριος και όλα αυτά που υποσχέθηκε τα είπε, όχι βέβαια μόνο για τους Αποστόλους αλλά και για όλους μας. Όλοι οι Χριστιανοί πρέπει, είναι ανάγκη να τα προσέξουμε.
Σε όλους απευθύνεται η υπόσχεση του Κυρίου, ότι ο Χριστιανός που θα θυσιάσει κάτι, που θα προσφέρει κάτι στον Θεό «εκατονταπλάσια λήψεται και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει».
Αλλά το σημερινό Ευαγγέλιο αποτελεί ένα βαρυσήμαντο μάθημα και για τους αιρετικούς, που δεν δέχονται, δεν αναγνωρίζουν την Παναγία και τους Αγίους μας.
Ο ίδιος ο Κύριος, όπως ακούσαμε, βεβαιώνει πόσο θα τιμήσει τους Αγίους που εργάστηκαν για εκείνον, όπως οι Απόστολοι ή έδωκαν το αίμα τους για Εκείνον, όπως οι Μάρτυρες, δίνοντας σ’ αυτούς τις πιο τιμητικές θέσεις στην Βασιλεία των Ουρανών.
Αφού, λοιπόν, ο Θεός τους τιμά και τους δοξάζει και θα τους δοξάσει στην Βασιλεία των Ουρανών, με ποια λογική δεν πρέπει εμείς να τους τιμάμε; Και πριν έλθει ο Κύριος, είχε βεβαιώσει ο Θεός: «Τους δοξάζοντάς με δοξάσω».
Ότι ο Θεός τιμά και αναγνωρίζει τους Αγίους μας, φαίνεται και από τη Χάρη που τους έδωκε να κάνουν θαύματα και τότε που ζούσαν στη γη και τώρα που βρίσκονται στους Ουρανούς.
Επίσης, πόσο τιμά τους Αγίους ο Θεός φαίνεται και από το ότι διατηρεί άφθαρτα τα λείψανα πολλών Αγίων και με τη Χάρη Του τους αξιώνει να κάνουν θαύματα.
Ο ίδιος ο Κύριος είχε πει στους Αποστόλους «Ο δεχόμενος υμάς, εμέ δέχεται». Εκείνος που τιμά τον άγιο, τιμά τον ίδιο τον Θεό, τον οποίο αυτοί υπηρέτησαν.
Για τούτο και ο Μ. Βασίλειος, ερμηνεύοντας τα λόγια αυτά του Κυρίου λέγει: «Η προς τους Αγίους τιμή απόδειξη έχει της προς τον κοινόν Δεσπότην (τον Θεόν) αγάπης, ενώ απεναντίας, ο ατιμάζων Άγιον, (δηλαδή αυτός που περιφρονεί Άγιον), ατιμάζει τον Κύριον και Θεόν».
Αλλά σήμερα, καθαρά μας βεβαιώνει ο Κύριος λέγοντας: «Όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν Ουρανοίς».
Ας θυμηθούμε ότι και στην επί του Όρους Ομιλία Του, είπε ο Κύριος: «Μακάριοι έστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού• χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς». Μεγάλη τιμή για τους Αγίους μας.
Αλλά και στο βιβλίο της Αποκαλύψεως γίνεται λόγος για εικοσιτέσσαρεις τιμητικές θέσεις, θρόνους, που προορίζονται για τους Αγίους.
Η τιμή και δόξα των Αγίων φαίνεται και από τα θαύματα τα οποία τους αξιώνει ο Θεός να κάνουν και για τα οποία έχουμε μαρτυρία της Αγίας Γραφής στο βιβλίο των Ψαλμών, το οποίον γράφει «Τους Αγίους τους εν τη γη εθαυμάστωσεν ο Κύριος».
Κατόπιν όλων αυτών των βεβαιώσεων και μαρτυριών γράφει ο σοφός Άγιος Δαμασκηνός: Πως είναι δυνατόν να μη τιμήσουμε τους Αγίους μας; «Πώς ου τιμητέον τους θεράποντας και φίλους του Θεού και υιούς Θεού χρηματίσαντας»;
Μας κατηγορούν οι αιρετικοί, που όχι μόνον δεν δέχονται τους Αγίους αλλά και τους βλασφημούν και καταστρέφουν τις εικόνες τους, όπως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και οι Προτεστάντες, ότι είμεθα ειδωλολάτρες, τιμώντας τους Αγίους και τα Λείψανα των Αγίων.
Εμείς δεν είμαστε ειδωλολάτρες. Δεν τιμάμε τους αγίους ως Θεούς. Απεναντίας, κηρύττουμε και ομολογούμε ότι πιστεύουμε «εις ένα Θεόν, Πατέρα Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης… και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν τον Υιόν του Θεού τον μονογενή… Και εις το Πνεύμα το Άγιον…».
Τους Αγίους δεν τους λατρεύουμε, δεν τους τιμάμε σαν Θεούς αλλά σαν φίλους του Θεού και ζητάμε να πρεσβεύουν, να παρακαλούν τον Θεόν για μας, και να μας αξιώνουν να λατρεύουμε τον Θεό με την ίδια πίστη, με την ίδια θερμότητα, με την ίδια αφοσίωση με την οποία και αυτοί τον επίστευσαν και τον ελάτρευσαν και θυσίασαν την ζωή τους για την αγάπη του Θεού.
Η προσκύνηση των Αγίων δεν είναι λατρευτική προσκύνηση, η οποία μόνον στον Θεό ανήκει, αλλά είναι τιμητική προσκύνηση. Τιμάμε τους τιμήσαντας τον Θεό Αγίους μας και ζητάμε τις προς τον Θεό πρεσβείες τους.
Γιώργος Σαββίδης – Μητρόπολη Πάφου
