Κυριακή Τρίτη των Νηστειών, αδελφοί μου σήμερα, της Σταυροπροσκυνήσεως όπως ονομάζεται.
Η Αγία μας Εκκλησία προβάλει τον Σταυρό του Κυρίου μας για να τον προσκυνήσουμε, να πάρουμε δύναμη να συνεχίζουμε τον πνευματικό μας αγώνα και να αισθανθούμε ότι η γνήσια χριστιανική ζωή χωρίς σταυρό είναι κενή.
Όπως τον Χριστό μας δεν μπορούμε να τον κατανοήσουμε χωρίς τον Σταυρό του, έτσι και η ζωή του χριστιανού χωρίς σταυρούς δεν υπάρχει.
Γι αυτό τον προβάλει η αγία μας Εκκλησία όχι μόνο σαν σύμβολο, σαν κόσμημα ή σε κάποιο χορταριασμένο μνήμα, αλλά σαν ζωή, σαν πόνο, σαν θάνατο, και σαν δόξα. Χριστός χωρίς Σταυρό δεν νοείται.
Αλήθεια, τι θα ήταν ο Χριστός μας χωρίς τον Σταυρό Του; Ένας περιπατητικός φιλόσοφος σαν εκείνους τους αρχαίους που έλεγαν πολλά, αλλά ούτε μία αμαρτία δεν μπορούσαν να συγχωρήσουν.
Χριστός χωρίς Σταυρό θα ήταν ένας σπουδαίος διδάσκαλος που δίδαξε σπουδαία και υψηλά χωρίς όμως οι αλήθειες αυτές να του στοιχήσουν τίποτε. Χριστός χωρίς Σταυρό θα ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος χωρίς όμως ιδιαίτερη σημασία για την σωτηρία των ανθρώπων.
Ο Χριστός χωρίς τον Σταυρό Του δεν είναι Χριστός. Ο Σταυρός έγινε συνώνυμος του ονόματος του Χριστού. Η δόξα του Χριστού μας είναι ο Σταυρός Του. Είναι το αιώνιο σύμβολο της λυτρωτικής του παρουσίας. Η απάντηση στα προβλήματα μας είναι ο Σταυρός του Χριστού μας.
Καθώς ατενίζουμε τον Σταυρό του Χριστού μας που σήμερα προβάλλεται μπροστά μας, θυμόμαστε και τον δικό μας σταυρό. Ο Σταυρός υψώθηκε όχι μόνο να είναι ο Σταυρός του Χριστού μας αλλά για να γίνει και δικός μας Σταυρός.
Γνήσιος Χριστιανός χωρίς τον δικό μας προσωπικό σταυρό δεν υπάρχει, δεν νοείται. Για αυτό οι πρώτοι χριστιανοί, ιδιαίτερα οι μάρτυρες, αγόγγυστα σήκωναν τον Σταυρό του μαρτυρίου τους και τον ποθούσαν.
Ο δρόμος για την βασιλεία του Θεού είναι γεμάτος από θλίψεις και κακουχίες και προκλήσεις ενός κόσμου της απιστίας, ο χριστιανός πρέπει να γίνεται συνοδοιπόρος του Χριστού προς τον Γολγοθά. Ο κάθε ένας από εμάς να σηκώνει τον Σταυρό που ο Θεός του επιτρέπει διότι μέσω αυτού θα γνωρίσει την σωτηρία και την Ανάσταση της ψυχής.
Ένας Σταυρός είναι αδελφοί μου και το να ζει κανείς μέσα στον κόσμο της εποχής μας, προσπαθώντας να τηρήσει όσα μας λέγει ο Χριστός και η Εκκλησία Του.
Σταυρός είναι να ανέχεσαι με υπομονή τις κοροϊδίες και τους χλευασμούς για την χριστιανική σου πίστη.
Σταυρός είναι να προσπαθείς να ζεις την ζωή σου με βάση τις χριστιανικές αξίες, όταν γύρω σου κυριαρχεί η απάτη η ανηθικότητα, το έγκλημα.
Σταυρός είναι να σηκώνεις την δική σου αντιξοότητα, την αρρώστια, τα οικογενειακά προβλήματα τις οικονομικές δυσκολίες της οικογενείας, την ανεργία, το πένθος. Υπάρχουν πολλοί σταυροί που ο Θεός επιτρέπει για την δική μας σωτηρία.
Πάντοτε όμως όλοι αυτοί οι σταυροί είναι στο μέτρο της αντοχής μας, και πάντοτε κατεργάζονται και αποσκοπούν στην σωτηρία μας. Μην ξεχνάμε ότι πίσω από κάθε σταυρό ακολουθεί η Ανάσταση.
Αυτό να ποθούμε, αυτό να επιδιώκουμε αδελφοί μου. Ο Σταυρός των θλίψεων και των δακρύων ξεπλένει τα αμαρτήματα μας. Καλή συνέχεια του πνευματικού μας αγώνα. Αμήν!
Γραπτό κήρυγμα της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας (27-03-2022)
